قبل از اینکه این نوشتهٔ کوتاه من را که متاسفانه بر خلاف میلم، کاملا رنگ و بویی گلایه‌آمیز دارد و ممکن است از نظر شما دقیق هم نباشد و بسیاری امکانات دیگر را نادیده گرفته باشد بخوانید، (آن را به عنوان یک درد و دل ساده در نظر بگیرید، و اگر مایوس‌کننده است ببخشید. و به این فکر کنید که زندگی هنوز زیباست 😉 )
نگاهی به این کلیپ تبلیغاتی – از شرکت اوراکل – و به خصوص ۳۰ ثانیه اول که اوج حرکت و پویایی را می‌شود در آن حس کرد، و در آخر هم مثالی که از به کارگیری و پیاده سازی این solution یعنی Oracle Cloud Infrastructure (OCI) در کشور ژاپن در ۳ دقیقه آخر ارائه می‌دهد، بیندازید:
Hybrid Cloud Redefined—New, Unmatched OCI Solutions for Customers
(توضیح حاشیه‌ای: همانطور که احتمالا می‌دانید، “اوراکل، ارائه‌دهنده جهانی پیچیده‌ترین نرم‌افزارهای کاربردی و زیرساختی با قابلیت ابری جهت استفاده سازمانها و شرکتها و همواره در راستای توانمندسازی آنها گام برداشته است. اوراکل کسب و کارها را قادر می‌سازد در سفر خود از دنیای سنتی به دنیای متحول شده دیجیتال گام‌های بلندی بردارند و با استفاده از ابزارهای این شرکت قدرت رقابت و توانمندیهای خود را افزایش دهند.” اینجا می‌توانید با این شرکت، بیشتر آشنا شوید)
راستش با دیدن این فیلم کوتاه، (در کنار تمام تجربه‌های قبلی اینچنینی) به این فکر میکردم که،
براستی که کشورهای پیشرفتهٔ دنیا مدام به دنبال استفاده از روشهای نوینی برای حل دشوارترین مسائل‌شان (همان Toughest Problems) هستند.
حالا اگر صادق باشیم:
ما آیا برای پیشرفت در جنبه‌های مختلف در سرزمین‌مان، اصلا مسئله یا مسائل دشواری در سطح کلان تعریف کرده‌ایم، یا اصلا جزو اولین دغدغه‌های ما هستند که اکنون مصمم به حل کردنشان باشیم؟
به گمان من، ما (منظورم از ما، بیشتر، کسانی است که مسئولیت و قدرت و اختیار و منابع در اختیار دارند) سالهاست و اکنون نیز، هیچ مسئله دشوارِ ارزشمندی برای حل کردن در این سرزمین نداریم و تعریف نکرده‌ایم و اگر هم چیزی بوده جزو دغدغه‌های اولیه و اصلی ما نبوده است، و ظاهرا با توجه به شرایط حاضر و افق‌ای هم که به چشم میخورد نمی‌توانیم داشته باشیم.
برای همین است که نه تنها به جلو حرکت نمی‌کنیم که به شکل مذبوحانه‌ای در جایمان باقی مانده‌ایم و تازه در عقب رفتن هم مهارت کسب کرده‌ایم.
کافیست کمی‌در سایتهای خارجی بچرخید.
کافی است کمی‌با برخی راه حل‌ها و برنامه‌هایی که سازمانها و پلتفرم‌ها و کسب و کارها برای حل مشکلاتشان و همچنین تعریف مسئله‌های جدید در جهت رشد و پیشرفتشان با آنها روبرو هستند و از آنها استفاده می‌کنند آشنا شوید.
کافی است در شرح شغل‌های مختلف دنیا (به خصوص در حوزه تکنولوژی) و Hard Skills و مهارت‌های تخصصی موردنیازشان در کشورهای پیشرفته، کمی‌دقیق شوید.
یا حتی اگر سازمان یا کسب و کاری باشید که بخواهید جدا از شرایط تلخ محیطی موجود، از ابزارهای به‌روز و پیشرفته دنیا استفاده کنید،
کافی است بخواهید از یکی از هزاران هزار ابزار آنلاین و دیجیتال مختلفی که در این دنیای شگفت‌انگیز دیجیتال طراحی و در اختیار کاربران دنیا قرار گرفته شده است، استفاده کنید.
آنوقت بیشتر از همیشه متوجه می‌شوید که در نقطه‌ای بن‌بست در گوشه‌ای از دنیا – که هم از درون و هم از بیرون بسیاری از درها به رویمان بسته است و اگر پنجره‌ای هم باز می‌شود مدام ترس بسته شدن آن را داریم – از بسیاری ابزارهای مفید دیجیتال در این دنیای نوین عقب و محروم هستید.
(لطفا نگویید که: برو سراغ نمونه‌های بومی‌سازی شده داخلی‌شان)
یک مثال کوچک برایتان بزنم:
(فقط به عنوان نمونه و از روی کنجکاوی) من برای اوراکل ماکسیمایزر، درخواست دمو دادم.
(Oracle Maxymiser Testing and Optimization همانطور که از اسمش هم پیداست، ابزارهای زیادی را برای تست و بهینه‌سازی سایت و کمک به رشد یک کسب و کار آنلاین، در اختیار ما می‌گذارد)
در تکمیل مشخصات کاربری، طبق معمول بسیاری سایتهای خارجی دیگر، نام ایران در میان لیست کشورها نبود و ناچار Iraq را انتخاب کردم.
و ایمیلی برایم ارسال شد با این مضمون:
Thank You
Thank you for requesting a demo of Oracle Cloud.
We are processing your request and someone will be contacting you shortly.
حالا میترسم که اگر کسی تماس گرفت سوتی بدهم و یادم برود که به دروغ گفته بودم ساکن عراق هستم، و اشتباه کنم و بگویم که من ایران هستم!
(ظفر مهدی را یادتان می‌آید؟ که حواسش نبود و یکهو به فارسی سلیس گفت: بله دارم!)
تازه اگر هم به سلامت از این سد شناسایی بگذریم، بعداً با هزینهٔ بالای خریداری دلاری آن چه کنیم؟
(همانطور که گفتم، این فقط یک نمونه است)
شاید باید مثل خیلی از ابزارهای دیگر روز دنیا، از این یکی هم چشم بپوشیم و فقط به آشنایی با اسمش، رضایت بدهیم.
Oracle Maxymiser
اسم قشنگی دارد، نه؟
🙂
(این لبخند هم فقط برای اینکه این نوشته، دیگر زیادی تلخ تمام نشود. 😉 )
اول بعد مدتها سلام شهرزاد خانم
خوبین شما؟
دوم متاسفانه این حس رو منم تجربه کردم و به نوعی حس گیر افتادن تو شرایطی که راه حل ندارم براش بهم دست داده
سلام مجید عزیز.
ممنون از احوالپرسیت. خوبم خداروشکر.
آره. چنین شرایطی خوشایند نیست واقعا.
و من به این فکر می‌کنم زندگی هنوز زیباییهای خودش رو داره..
آره نسرین جان. همینطوره.
و چه بسا زیباتر هم بشه.