بودن بجای شدن
زندگی باید جستجو باشد، نه آرزو! جستجو برای کشف اینکه ” من کی هستم؟!”
“شدن” بیماری روح است و “بودن” تویی. و کشف بودنت آغاز زندگی است.
آنگاه هر لحظه کشفی جدید است ؛ هر لحظه جشن و سروری نو به ارمغان می‌آورد.
رازی جدید از پرده بیرون می‌افتد، عشقی نو در تو جوانه می‌زند و شور و شیدایی تازه ای در دلت شکفتن می‌آغازد که تابحال هرگز وجودش را احساس نکرده ای- حساسیتی تازه، بدیع و شگرف نسبت به زیبایی و خوبی.
تو چنان حساس می‌شوی که از منظر نگاه تو حتی کوچکترین علف کنار جویبار به اندازه بزرگترین ستاره آسمان برای هستی اهمیت دارد ؛ بدون آن علف کوچک، هستی چیزی کم دارد – چرا که این علف بی همتاست، بی بدیل است، فردیت خود را دارد.
و این حساسیت دوستی‌های جدیدی برای تو پدید خواهد آورد – دوستی با درختان، پرندگان، حیوانات، کوهها، رودخانه‌ها، اقیانوسها، ستاره‌ها و … با گسترش عشق و دوستی، زندگی بالندگی و غنای افزون تری می‌یابد.
هرقدر حساس تر می‌شوی، زندگی عظمت بیشتری می‌یابد. زندگی دیگر یک برکه کوچک نیست، یک اقیانوس است.
اوشو
[okbox]اگر می‌خواهید نکته ای تکان دهنده را در مورد شادی و غم بدانید، سری به دانستنی‌های شگفت انگیز بزنید… آهنگ‌های زیبای Return Of The Rains و Ice And Fire را هم در آهنگ‌های شگفت انگیز دریافت کنید، گوش بدهید و لذت ببرید… [/okbox]
عزیزم مطلبی که نوشتی درس زندگی بود. سال‌ها طول کشید تا فهمیدم نباید دنبال شدن باشم و با بودن هست که همه چیز به دنبالش میاد. البته نمیگم الان که فهمیدم همیشه در بودن موفق هستم اما همین که فهمیدم دست از شدن باید بردارم خیلی خوب بود. می‌دونی فکر میکنم ایده آلیست بودن اکثر آدمها به خصوص فرهنگ ایرانی‌ها سهم زیادی در دنبال “شدن “رفتن داره . امید اینکه در بودنمون موفق باشیم و آرامش و لذت بردن از زندگی رو به خودمون هدیه بدیم. مثل همیشه مرسی از مطلب قشنگت. تو فوق العاده ای شهرزاد عزیزم 🙂
قربون تو برم من، نسرین عزیزم.
ممنون از کامنت خوبت و ممنون که اینقدر قشنگ، این نوشته رو با تجربه ی خوب شخصی خودت تکمیل کردی.
…چقدر زیبا میگه که: “… و کشف بودنت آغاز زندگی است. آنگاه هر لحظه کشفی جدید است ؛ هر لحظه جشن و سروری نو به ارمغان می‌آورد. رازی جدید از پرده بیرون می‌افتد، عشقی نو در تو جوانه می‌زند و شور و شیدایی تازه ای در دلت شکفتن می‌آغازد که تابحال هرگز وجودش را احساس نکرده ای- حساسیتی تازه، بدیع و شگرف نسبت به زیبایی و خوبی….” واقعا باید تجربه ش کرد تا فهمید چی میگه. اونوقت دید آدم نسبت به همه چیزِ زندگی تغییر می‌کنه و نگاهش نرم تر، آروم تر و نافذتر میشه.
و عزیزم چقدر خوشحالم که تو هم در مسیر تجربه ش قرار داری.:)
من هم امیدوارم بتونم این “بودن”، رو بیشتر و بیشتر تجربه ش کنم، چون ارزشش رو داره …
در ضمن … تو فوق العاده -تری- نسرین:)
:))))) :********
سلام و سپاس
«حساسیت دوستی‌های جدیدی برای تو پدید خواهد آورد – دوستی با درختان، پرندگان، حیوانات، کوهها، رودخانه‌ها، اقیانوسها، ستاره‌ها و … با گسترش عشق و دوستی، زندگی بالندگی و غنای افزون تری می‌یابد.»
عبارت و جمله ی بالا منو یاد این سخن از دکتر شریعتی انداخت که:«نوروز تجدید خاطره ی بزرگی است،تجدید خاطره ی خویشاوندی انسان با طبیعت».
ما انسانها و هر آنچه که روی این کره ی خاکی فرصت حیات و بودن را پیدا کرده، خویشاوندیم و هم خانه.همه ی این دنیا از یک منبع انرژی تغذیه میکند و هستی اش را از او وام دارد.
بابت مطلب زیبا ممنون شهرزاد عزیز.
مجتبی عزیز. چقدر زیبا نوشتید. ممنونم.
و این جمله ای که از دکتر شریعتی نقل کردی واقعا زیباست و چقدر زیبا نوروز رو توصیف کرده… واقعا این جمله رو دوست دارم. واقعاازت ممنونم بخاطر یادآوریش و هماهنگی زیباش با این نوشته …:)
سلام
خوشحالم که خوشتون اومده و ممنونم ازین که گفتی زیبا نوشتم.
سلام مجتبی جان
من هم با شهرزاد جان موافق هستم . خیلی زیبا نوشتی دوست خوبم .
چقدر خوبه که بیشتر با دوستانمون ، مثل شما مجتبی جان در ازتباط باشیم و باید از شهرزاد عزیز هم تشکر کنم که این خونۀ خوب و پر محتوا رو تدارک دیدن و مطمئنم ، روز به روز به تعدادِ هم خونه ای‌هامون توی خونۀ شهرزاد جان هم افزوده میشه
ارادتمند – هومن کلبادی