بهانه‌ای برای نوشتن

تمثیل و مثل: درخت گردو که این است بلندیش، درخت خربزه الله اکبر

این مثل در مورد کسانی گفته می‌شود که از چیزی سر در نمی‌آورند و بی خودی و بی جهت، اظهار عقیده می‌کنند.

روزی چند نفر خربزه ای می‌آورند و می‌روند توی باغی تا زیر سایه ی درختی خربزه شان را بخورند.

وقتی وارد باغ می‌شوند، پای درخت گردو می‌نشینند و به خوردن خربزه مشغول می‌شوند.

در این اثنا، باغبان سر می‌رسد. بعد از سلام و علیک از باغبان می‌پرسند: “این چه درختی است؟”

باغبان می‌گوید: “این درخت گردو است.”

سوال می‌کنند: “درخت گردو که هسته اش کوچک و چرب است؟”

باغبان می‌گوید: “بله.”

آنها می‌گویند: “واویلا،

درخت گردو که این است بلندیش، درخت خربزه الله اکبر!”

تمثیل و مثل

یادداشت: در شیراز، این مثل به این شکل متداول و زبانزد است:

“درخت گردکان به این بلندی، درخت خربزه الله اکبر!”

از کتاب «تمثیل و مثل»

به کوشش احمد وکیلیان

2 دیدگاه در “تمثیل و مثل: درخت گردو که این است بلندیش، درخت خربزه الله اکبر

  1. شهرزاد یه روایت دیگه هم برای این مثل وجود داره که شاید کمی‌شیرین‌تره 🙂
    yon.ir/gerdekan

    برام جالب بود که شیرازی‌ها به گردو میگن گردکان، آخه گردکان کلمه‌ی ترکی هست و شیرازی‌ها هم که فارسی اصیلن.

    1. ممنون شادی جان. رفتم خوندمش. آره، اون هم روایت بانمکی از این ضرب المثل بود.
      حالا شاید برات جالب باشه که، علاوه بر شیرازی‌ها و ترک‌ها، کُردها هم میگن گردکان، کلمه ی کُردیه.
      حالا پیدا کن پرتقال فروش را 😉

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *