داشتنِ برادر، یکی از بزرگترین نعمت‌های زندگی است.
گذشته از تمام خوبیهای این داشتن، که در مجال این نوشته نمی‌گنجد؛
وقتی پشت تلفن، بخاطر موضوعی که نگرانی همه ی اعضای خانواده را در پی داشته است، با صدای همیشه گرم و دوست داشتنی اش به تو می‌گوید:
“تو نگران نباش…”
و می‌کوشد تا جای همه ی این نگرانی‌ها را با حضوری که پُر از قوتِ قلب و دلگرمی‌است، پر کند؛
گویی تمام اطمینان و آرامشِ دنیا، میهمان قلبت می‌شود.
و بیشتر میفهمی‌که داشتنِ او را، با هیچ ثروتِ دیگری نمیشود جایگزین کرد.
درسته، ولی من برادر بزرگم و برادر کوچیکتر دارم اما خواهری ندارم که مزه خوشایند داشتن خواهر را بچشم…
خدا حفظش کند.