چند وقت پیش، کتابی توی کتابفروشی توجهم رو جلب کرد و تصمیم گرفتم بخرم و بخونم:
نام این کتاب این هست:
جادوی نظم (تحولی در زندگی، با هنر ژاپنی خلوت سازی و ساماندهی)
نویسنده ی این کتاب، خانمی‌اهل ژاپن، به نام ماری کاندو است.
و روشی که برای برقراری جادوی نظم به کار گرفته است را روش کان ماری نامیده است.
به گفته ی لندن تایمز: او خود را رهبر والای نظم و ترتیب می‌داند؛ پرنسسی جنگجو، در جنگ با به هم ریختگی!
اگر چه به نظر من، این کتاب در بسیاری موارد ممکن است ماری کاندو را به ما یک آدم بیش از حد وسواسی در زمینه نظم معرفی کند و یا همه ی توصیه‌ها و پیشنهادهای او در این کتاب برای ایجاد نظم در خانه را قابل قبول یا قابل اجرا ندانیم؛
یا شاید اصلاً خیلی از موارد گفته شده را بدیهی می‌دانستیم و خودمان هم قبلا در راستای نظم بخشیدن به خانه و اتاق و وسایلمان به آن قوانین نانوشته عمل می‌کردیم؛
اما چند نکته در این کتاب خواندم که خیلی توجهم را جلب کرد و برایم بسیار کاربردی و دوست داشتنی بود.
سعی می‌کنم در پستهای بعدی هم به آنها اشاره کنم.
اما گفتم فعلا یک نمونه از مهمترین و جالب ترین آنها را که خودم در عمل به کاربستم و واقعا برایم رضایتبخش و دوست داشتنی بود، با شما در میان بگذارم. شاید به درد شما هم بخورد.
و آن نحوه ی تا کردن لباسها برای قرار دادن در کشوی لباس است.
او می‌گوید:
“لباس‌هایی که مرتب تا زده شده اند، حالتی ارتجاعی و درخششی دارند که فوراً قابل تشخیص است و این مسئله، آنها را از لباس‌هایی که بدون نظم و ترتیب در کشو چپانده شده اند، به وضوح متمایز می‌سازد.
عمل تا کردن چیزی فراتر از جمع و جور کردن لباسها برای جا دادن است.”
و نگاه جالبی به این موضوع دارد. او ادامه می‌دهد:
“تا زدن، نشانه ی توجه و ابرازی برای قدردانی نسبت به لباس‌هایی ست که این گونه شما را در تداوم سبک زندگی تان یاری می‌کنند.”
خوب، حالا بیایید کمی‌با جادوی نظم اشنا شویم و ببینیم نحوه ی تازدنی که او به ما یاد می‌دهد چیست:
او می‌گوید:
“نکته کلیدی این است که به جای اینکه لباسها را صاف و روی هم قرار دهید، به صورت ایستاده جای دهید.
برای جا سازی لباسها به صورت ایستاده، آنها باید به صورت فشرده در بیایند و این یعنی باید بیشتر تا زده شوند.
هدف، تا کردن هر لباس به صورت یک مستطیل ساده و صاف است.
ابتدا لباس را از طول به سمت مرکز تا بزنید (مانند سمت چپ، سپس سمت راست یک پیراهن) و استین‌ها را داخل بگذارید تا به یک شکل مستطیل بلند درآید.
مهم نیست که آستین‌ها را چگونه تا می‌کنید. سپس، یک ضلع کوتاه مستطیل را بلند کرده به سوی ضلع کوتاه دیگر تا بزنید.
سپس دوباره با همین الگو، به صورت نصف و یا یک سوم، تا بزنید.
تعداد تاها باید طوری تنظیم شود که لباس تا شده، وقتی روی لبه اش می‌ایستد، هم ارتفاع کشو باشد.
این همان قاعده اصلی است که در نهایت به لباس‌های شما اجازه می‌دهد روی لبه شان و پهلو به پهلوی یکدیگر چیده شوند تا وقتی کشویتان را باز می‌کنید، بتوانید لبه ی کناری همه ی لباس‌های داخل آن را ببینید.
اگر متوجه شدید در پایان تا زدن، شکل لباس صحیح است، اما بیش از حد شل و سست است و نمی‌توان آن را به حالت ایستاده قرار داد، شیوه ی تا کردن تان با نوع لباس هماهنگی ندادرد.
هر لباسی «نقطه مطلوب» خود را دارد که در آن، شکل مطلوب را به خود می‌گیرد. حالت تا شده ای که برای آن لباس مناسب ترین است.
نقطه ی مطلوب لباسها بسته به جنس و سازشان متفاوت است و بنابر این شما باید روش خود را تا رسیدن به نتیجه مطلوب اصلاح کنید.
البته این کار دشوار نیست. با تنظیم ارتفاع در هنگام تا کردن طوری که لباس درست بایستد به راحتی به نقطه ی مطلوب خواهید رسید.”
خوب، حالا که با جادوی نظم و نحوه ی تا زدن آشنا شدید، میخواهم بگویم من هم همین توصیه ماری کاندو را به کار بستم و لباسها رو به همین شکل تا کردم.
و به نظرم این کار واقعا عالی و دلپذیر و دوست داشتنی بود.
هم لباسها بسیار مرتب و منظم و رنگارنگ کنار هم قرار می‌گیرند، و هم هر وقت که اراده کردیم میتوانیم لباس یا رنگ لباس دلخواهمان را به راحتی و به سرعت ببینیم و پیدا کنیم و انتخاب کنیم و از کشو دربیاریم و بپوشیم.
میخواهم عکس قسمتی از یکی از کشوهای کمد لباسهایم را که به همین شیوه تا زدم به شما نشان بدهم.
من که این روش را واقعا دوست داشتم.
من نفهمیدم چه جوری تا کنم خخخخ تصویری باید می‌بود
ببینید. خودتون رو خیلی اذیت نکنین. 🙂 حالا خیلی هم مهم نیست که حتماً خیلی شیک و صاف و صوف و بدون نقص، تا بزنین.
من هم وقتی کتاب رو خوندم با خودم گفتم: کاش یه عکس از این مدل تا زدن‌هایی که داره توضیح میده گذاشته بود. اما خوب، هیچ عکسی در کتاب موجود نبود متاسفانه.
بنابراین خودم دست به کار شدم و با توجه به توضیحات و البته خلاقیت خودم، لباسها رو تا زدم. تاپ‌ها، بلوزها، پیراهن‌ها، روسری‌ها و شال‌ها، شلوارها و شلوارک‌ها، هر کدوم از هر نوع رو توی یه کشو کنار هم چیدم.
و بعد، از اینکه دیدم چقدر کشوهای لباسهام با این روش کان ماری مرتب تر و دوست داشتنی شدند، و اینکه میتونم سریع، لباس موردنظرم رو انتخاب کنم و بیارم بیرون، کیف کردم.
اتفاقا من مخصوصا یه عکس هم توی این پست گذاشتم که حداقل، دوستان عزیزی مثل شما که این مطلب رو میخونن، یک گام از من که کتاب و این روش رو بدون هیچ عکسی خوندم جلوتر باشن و تصویری از این روش، برای انجام دادن، توی ذهنشون داشته باشن.
حالا امتحان کنید، دستتون میاد. 🙂
سلام.
این تا زدن لباس مثل بازی اوریگامی‌هست که حتی می‌تونیم در تا زدن ایربگ ماشین‌ها هم ببینم که چه جوری اون را در یک محفظه کوچیک جا می‌دن. کلا هنر تا زدن خیلی لذت بخش هست و یه حس آرامش به آدم میده
سلام به شما.
ممنون از اشاره ی خوبتون. بله دقیقا همینطوره.
از طرف دیگه، به نظر من، وقتی هم که با این روش، کشو رو باز میکنیم و لباسها رو مرتب و رنگارنگ کنار هم میبینیم، این هم به چشمها و روانمون آرامش و حس خوبی میبخشه، و هم وقتی که میخواهیم لباس موردنظرمون رو سریع انتخاب کنیم و از کمد یا کشو در بیاریم و استفاده کنیم، باز حس خیلی قشنگ و آرامشبخشی داریم؛ تا اینکه مثلاً لباسها، رو هم رو هم، تا شده باشن یا روی هم قرار گرفته باشن، و باید کلی میگشتیم دنبال لباس دلخواهمون.
و گاهی هم یادمون میرفت که بعضی لباسها رو (که معمولاً زیر بقیه لباسها قرار میگرفتن) رو هم داشتیم اصلاً. 🙂
زندگی من را هم یه وقتی خوشگل کرد این کتاب… گشایشی است در نوع خود! چقدر رنگ خودته لباسات شهرزاد جان☺
نجمه… :))
خوشحالم تو هم خوندیش و ازش استفاده کردی. 🙂
منم خیلی دوسش دارم.چه لباس‌های رنگی رنگی