درخششی از نور یک کتاب (گفتگو با خدا)

اگر در زندگی به آنچه آرزو داری نمی‌رسی به این دلیل نیست که خداوند نخواسته به دعاهای تو پاسخ دهد، بلکه به این علت است که آنچه تو فکر می‌کنی، می‌گویی و عمل می‌کنی، بر خلاف چیزی است که آرزو داری به آن برسی.

«بالاترین افکار»، «شفاف ترین کلمات» و «بزرگترین احساسات»، همواره متعلق به خداوند هستند. هر چه کمتر از این باشد، از منابع دیگر آمده است.

بالاترین افکار، افکاری هستند که حاوی شادی و نشاط باشند

شفاف ترین کلمات، کلماتی هستند که حاوی حقیقت باشند

بزرگ ترین احساسات، احساساتی هستند که تو عشق می‌نامی

«شادی»، «حقیقت» و «عشق»؛ این سه قابل جابجایی هستند و یکی همواره به دیگری می‌انجامد.

پیام‌های خداوند به صدها شکل و در هزاران لحظه و در طی میلیون‌ها سال به شما می‌رسد. اگر واقعاً به آنها گوش دهید، آنها را از دست نمی‌دهید و اگر قلباً آنها را به گوش جان سپارید، نمی‌توانید آنها را نادیده بگیرید.

وقتی تو چیزی طلب می‌کنی یعنی آن را نداری، یعنی نعمتهای بیکران حق را نمی‌بینی که چیزی «می‌خواهی». دعای صحیح، دعای درخواست کردن چیزی نیست بلکه دعای تشکر است. زمانی که تو از پیش، از خداوند برای چیزی که مورد  آرزوی توست تشکر می‌کنی؛ در واقع این بدین معناست که آن آرزو تحقق یافته است و این مهمترین حرف است. چون اعتراف به این واقعیت است که خداوند قبل از اینکه چیزی را از او بخواهی آن را به تو عطا کرده است.

اگر تو با ندبه و زاری چیزی را بخواهی، شانس به دست آوردن آن خیلی کم است. چون فکر نگهبانی که در پس هر اندیشه ای خوابیده این است که تو اکنون چیزی را نداری که درخواست می‌کنی و این فکر نگهبان به صورت واقعیت تو در می‌آید. تنها فکر نگهبانی که می‌تواند بر این فکر غلبه کند این باور و اعتقاد قلبی است که خداوند، بدون گفتگو آنچه از او خواسته شود، برآورده می‌سازد.

روند دعا بسیار آسان تر می‌شود وقتی به جای آنکه به طور ذهنی تصور شود خداوند به همه خواست‌ها، پاسخ مثبت می‌دهد، به طور شهودی پذیرفته شود که اصلا نیازی به درخواست نیست. در این صورت دعا به صورت دعای شکرگزاری در می‌آید و به هیچ وجه جنبه ی درخواست پیدا نمی‌کند، بلکه سپاسی است برای نعمت‌های موجود.

هیچ دعایی بدون پاسخ نخواهد ماند. هر دعایی، هر فکری، هر احساسی خلاق است. به میزانی که آن فکر برای تو واقعی باشد و جدی تلقی شود، به همان شدت در تجربه ی تو تبلور پیدا خواهد کرد.

ترس، انرژی است که منقبض می‌کند، درها را می‌بندد، به داخل می‌کشاند، فرار می‌کند، پنهان می‌شود و صدمه می‌رساند.

عشق، انرژی است که سبب بسط و گسترش می‌شود، آغوش می‌گشاید، به بیرون می‌جهد، دوام می‌آورد، آشکار می‌شود، سهیم می‌گردد و درمان می‌کند.

هر فکر، گفتار یا عملی که از انسان سر می‌زند، ریشه در یکی از این دو هیجان دارد. ولی تو در انتخاب  هریک از این دو کاملاً مختاری.

صدای درون، بلندترین صدایی است که خداوند برای صحبت به کار می‌برد، چون نزدیکترین صدا به تو است. همان صدایی است که به تو می‌گوید آیا هر چیز دیگری واقعیت دارد یا ساختگی است؟ درست است یا غلط؟ خوب است یا بد؟ این صدایی است که می‌گوید کلماتی که می‌خوانی ناشی از عشق است یا ترس؟ بر اساس این معیار، تو تصمیم می‌گیری که از آنها باید پیروی کنی یا آنها را نادیده بگیری.

هیچگاه، راه کارمایی را که دیگری طی می‌کند مورد قضاوت قرار مده. به موقعیت دیگران غبطه مخور و ازشکست آنها غمگین مباش. چون تو نمی‌دانی که در حساب و کتاب الهی چه چیز موفقیت و چه چیز شکست است.

هیچ رخدادی را مصیبت بار یا شادی آفرین منام، مگر اینکه تصمیم بگیری یا شاهد باشی چگونه از این رخداد استفاده می‌شود.

در هر موقعیتی موهبتی است که پیش آمده و در هر تجربه ای گنج پنهانی نهفته است. نقطه ای روشن در دل تاریکی باش و آن را لعن و نفرین نکن.

آنچه که تو در هنگام بزرگترین آزمایش حیات انجام می‌دهی، می‌تواند بزرگترین پیروزی تو باشد چون تجربه ای را که تو خلق می‌کنی، تبلور «کسی که واقعاً هستی» و «کسی که می‌خواهی باشی»، می‌باشد.

همه ی زندگی به صورت ابزار خلقت تو وجود دارد، و همه ی حوادث آن صرفاً خود را به عنوان فرصت‌هایی برای تو، که تصمیم بگیری و بفهمی‌که کیستی و چه کسی می‌خواهی باشی نمایان می‌سازند.

تو نمی‌توانی حادثه بیرونی را تغییر دهی، پس باید تجربه درونی را تغییر دهی. این راه و شیوه ی تسلط بر زندگی است.

هیچ چیز فی نفسه و به خودی خود، رنج آور نیست. رنج ناشی از فکر نادرست است. رنج ناشی از خطای فکر است. تمامی‌سالک‌ها، هیچیک تصور قربانی بودن از خود ندارند، اگر چه بسیاری واقعاً رنج بیشماری را متحمل شوند.

رنج ناشی از قضاوتی است که شما در مورد چیزی دارید.

قضاوت را بردارید، رنج از بین می‌رود.

از کتاب: «گفتگو با خدا»

نویسنده: نیل دونالد والش

ترجمه: توراندخت تمدن

شاید دوست داشته باشین نگاهی هم به این نوشته‌ها بندازین

• چند پاراگراف از کتابِ پیاده روی (ارلینگ کاگه)
• “در برابر حقایق زندگی تسلیم باید بود اما نه بی تفاوت” | تکه‌هایی از یک کل منسجم
• کتابهایی که الهام بخشند – پاراگراف‌هایی از رزم آور نور
• درخششی از نور یک کتاب – باز هم، رزم آور نور
• راز خوشبختی
• نمی‌توانم وارد شوم (از پائولو کوئیلو)
• راهنمای کوهنوردی! (از پائولو کوئیلو)
• نامه ای به قلبم
• درخششی از نور یک کتاب (پنجمین کوه)
• رویا و ماجرای سه پرتقال