باز هم فرازی از مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

الهی از سه چیز که دارم در یکی نگاه کن:

اوّل بیخودی که جُز تو را از دل نخاست، دوّم تصدیقی که هر چه گفتی گفتم راست.

سوّم چون با ذکرم خاست، دل و جان جُز تو را نخواست.

الهی از دو دعوی به زینهارم و از هر دو به فضل تو فریاد خواهم.

از آنکه پندارم بخود چیزی دارم یا پندارم که بر تو حقی دارم.

خداوندا از آنجا که بودیم برخاستیم لکن به آنجا نرسیدیم که خواستیم.

خدایا هر که نه کُشته خودی مُردار است

و مغبون کسی که نصیب او از دوستی گفتار است،

او را که راهِ جان و دل به کار است او، را با دوست چه کار است؟

الهی نزدیکِ نفسهای دوستانی، حاضر ِ دلهای ذاکرانی

از نزدیک نشانت می‌دهند و برتر از آنی،

از دوُرت می‌جویند و نزدیکتر از جانی،

ندانم که در جانی یا جان را جانی، نه این و نه آنی

جان را زندگانی می‌باید تو  آنی.

الهی کشیدیم آنچه کشیدیم همه نوش گشت چون آوای قبول شنیدیم،

دانی که هرگز در مِهر شکیبا نبودیم و به هر کوی که رسیدیم حلقه در دوستی تو گرفتیم

و به هر راه که رفتیم بر بوی تو آن راه را بریدیم،

دل رفت مبارک باد، گر جان برود در این راه پسندیدیم.

الهی آتش یافت با نور شناخت آمیختی و از باغ وصال نسیم قرب برانگیختی،

به آتش دوستی آب گل سوختی تا دیده ی عارف را دیدار خود آموختی.

الهی عنایت تو کوه است و فضل تو دریا،

کوه کی فرسود و دریا کی کاست؟

عنایت تو کی جست و فضل تو کی وا خواست،

پس شادی یکی است که دوست یکتا است.

الهی از کَرَم تو همین چشم داریم، و از لُطف تو همین گوش داریم.

بیامُرز ما را که بس آلوده ایم به کِردار خویش

بس درمانده ایم به وقت خویش

بس مغروریم به پندار خویش

بس محبوسیم در سرای خویش

دست ما را گیر به فضل خویش

بازخوان ما را به کرم خویش،

بازدِه ما را به احسان خویش.

شاید دوست داشته باشین نگاهی هم به این نوشته‌ها بندازین

• برخیز و عزم جزم به کار صواب کن
• به آیندگان – برتولت برشت
• از پنجره‌ی نگاه جان راسکین
• جهان در صدای تو آبی است – شعری از اسماعیل خویی برای استاد شجریان
• ما چگونه از آدمها خطاب به خودشان، در خلوت خودمان، و پیش دیگران نام می‌بریم؟
• خیال خوبی‌ها درمان بدی‌ها نیست…
• “یادت باشد؛ شاید آری، شاید هم نه”
• “پیوسته متصل ساز، ایوار را به شبگیر، شبگیر را به ایوار”
• پل والری و خیام؛ و معرفی مقاله‌ای در بابِ دیدگاه‌های فلسفی همانندشان در مورد مرگ و نظام هستی
• مهمان‌هایی که به “مهمانسرای دو دنیا” دعوت شده‌اند