قبل از اینکه این نوشتهٔ کوتاه من را که متاسفانه بر خلاف میلم، کاملا رنگ و بویی گلایه‌آمیز دارد و ممکن است از نظر شما دقیق هم نباشد و بسیاری امکانات دیگر را نادیده گرفته باشد بخوانید، (آن را به عنوان یک درد و دل ساده در نظر بگیرید، و اگر مایوس‌کننده است ببخشید. و… ادامه مطلب براستی مسئلهٔ دشوار ما برای حل کردن چیست؟
در همین روزهایی که دگرگونی به ظاهر ناگهانی اوضاع و شرایط سیاسی افغانستان، بسیاری از ما را در شوک و نگرانی عمیقی فرو برد (+)، کتاب الکترونیکی رایگانی به دستم رسید به نام: پشت پرده افغانستان نوشته ی «دیه گو کوردووز» و «سلیگ اس.هاریسون» – با ترجمه ی «اسدالله شفایی» (انتشارات بین‌المللی الهدی) کتاب جالبی… ادامه مطلب درباره کتاب پشت پرده افغانستان
هنگام مطالعه‌ی درس ماتریس آنسوف از سری درس‌های استراتژی کسب و کار متمم، گذشته از نکات مفید این درس، نکته‌ی جالبی توجهم را جلب کرد. اینکه در قسمت پایانی این درس، در توضیح یکی از استراتژی‌ها به دو کلمه‌ی تغییر و تحول اشاره شده بود. متمم، تغییر را معادل Change، و تحول را معادل Profound… ادامه مطلب نگاهی مختصر به دو کلمه تغییر و تحول
یکی از تاثیرگذارترین متن‌هایی که توی این روزهای اخیر با این حال و هوای عجیبی که احاطه‌مون کرده خوندم – و همچنین با دکلمه آزاده صمدی همراه با یک کلیپ تاثیرگذار (در اینجا) شنیدم – بخشی از نوشتار زیبای شعرگونه‌ای از برتولت برشت شاعر و نویسنده آلمانی بود: به آیندگان. گفته میشه که او این… ادامه مطلب به آیندگان – برتولت برشت
نه چیزی هست که بگویی، نه چیزی که با آن بگویی، نه چیزی که از آن بگویی، نه توانی برای گفتن، نه میلی به گفتن، اما باید گفت. ~ ساموئل بکت (به نقل از آرتور کریستال – در کتاب فقط روزهایی که می‌نویسم) *** شاید عمیق‌ترین چیزی که در سال ۹۹ – در کنار همه‌ی عجایب سال پیش که با… ادامه مطلب سالی که گذشت
روزی سهراب گفت: “کاش این مردم دانه‌های دلشان پیدا بود.” و ما امروز، به لبخندی هم قانعیم. چقدر این روزها دنیا با این ماسک‌ها قشنگ نیست، و من با خودم فکر میکنم: کاش این مردم، لبخندهاشان پیدا بود. پایم را از خانه بیرون می‌گذارم و حس میکنم دوباره همان خواب آشفته‌ای را می‌بینم که گویی… ادامه مطلب دنیا با این ماسک‌ها…
توی روزهای گذشته، نوشته‌هایی توی وبلاگم داشتم – مثل این پست: حس این روزهام و صحبت‌هایی در کامنتم در جواب به یکی از دوستان خوب متممی‌ام – علی سمیعی – در زیر همین مطلب گفتم. و حرف‌هایی توی یکی از کامنتهام در روزنوشته‌ها با کسی که دوست داشتم باهاش حرف بزنم نوشتم. اما بعد از… ادامه مطلب یک عذرخواهی به دوستان و مخاطبان وبلاگ و نوشته‌هایم بدهکارم
O, who can hold a fire in his hand By thinking on the frosty Caucasus Or cloy the hungry edge of appetite By bare imagination of a feast Or wallow naked in December snow By thinking on fantastic summer’s heat O, no! the apprehension of the good Gives but the greater feeling to the worse… ادامه مطلب خیال خوبی‌ها درمان بدی‌ها نیست…
اخیرا در حال خوندن کتابی هستم از کوین رابرتس که الان صحبتم راجع به اون کتاب نیست. اما متنی توی این کتاب در رابطه به رویدادها و احساساتی که این روزها در اون سیر میکنیم بسیار توجهم رو به خودش جلب کرد که دوست داشتم بخشی از اون رو با شما هم به اشتراک بذارم.… ادامه مطلب تشویق افراد به مطالعه، شاید بهترین راه نجات!
نمی‌دانم برای شما هم تا به حال، به ندرت پیش آمده که با گرمی‌و لبخند و سلامی‌گرم یا اظهار محبتی به سمتِ کسی بروید، و او – البته می‌تواند جزو صفات شخصیتی‌اش باشد – یا با سردی جواب سلام‌تان را بدهد، یا مثلاً وقتی با شما دست می‌دهد، دست دادنش شُل و فقط با نوک… ادامه مطلب اینکه در برخورد با برخوردِ گرمِ دیگران کمی‌گرم‌تر باشیم، قشنگ‌تر نیست؟
