بهانه‌ای برای نوشتن

دود عود، از زیباترین و شگفت‌انگیزترین چیزهایی که میشناسم

دود عود یکی از زیباترین و لطیف‌ترین و آرامشبخش‌ترین چیزهایی که در زندگی‌ام می‌شناسم.

انواع و اقسام عودها که عصاره‌ای از گیاهان مختلف و با عطرهای متفاوت هستند را در خانه دارم و هر از چند گاهی، یکی از آنها را روشن می‌کنم.

عودها خصوصاً از این جهت برایم دوست داشتنی‌اند که حس می‌کنم جزئی از طبیعت‌اند.

با آنها، طبیعت را بهتر و بیشتر حس می‌کنم.

علاوه بر بوی خاص و دوست‌داشتنی هر کدام که در فضای خانه می‌پیچد و آدمی‌را سرشار از یک حس خوب و تسلی‌بخش می‌کند، دود عود را هم بسیار دوست دارم.

گاه، با چندین دقیقه آرام نشستن و خیره شدن به رقص زیبا و نرم و آرام‌اش، گویی زمان برای چند دقیقه، از حرکت باز می‌ایستد و زندگی در لحظه را به تمامی‌تجربه می‌کنم.

خصوصاً که عودِ در حال سوختن را کنار پنجره، یا در جایی از خانه در جریان هوای آزاد قرار داده باشم.

دود عود  – همچون ابرهای سفید و پنبه‌ای که در میانه‌ی آسمان هر لحظه به شکلی در می‌آیند – لحظه به لحظه تغییر شکل می‌دهد.

و هر لحظه با صورتی فریبنده‌تر از لحظه‌ی پیش و با رقص سپید و بیصدا و آرام و باشکوهش آنگاه که به این سو و آن سو می‌خرامد، به یادم می‌آورد که زیبایی و اعجاب و شگفتی، در چه چیزهای کوچک و ناشناخته‌ای نیز قادر است خود را به ما نشان دهد.

 

پی نوشت:

نام موسیقی زیبایی که از آن در این کلیپ استفاده کرده‌ام:

If you Go

ونام سازندگان هنرمند آن:

Beegie adair

David Davidson

***

 

دود عود

عود

سوزاندن عود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *