وقتی که برف می‌بارد…
داشتم برای جعبه ی “شگفتی‌های طبیعت” – که در ستون سمت راست سایت می‌بینید – یه عکس جدید انتخاب می‌کردم.
بخاطر حال و هوای فصلی که در اون قرار داریم، یعنی اواخر پاییز و همچنین با توجه به بارش‌های برف ای که در نقاط مختلفی از کشورمون داشتیم، تصمیم گرفتم از این عکس زیبای منظره ی برفی که پرتو طلایی رنگِ خورشید هم، صد چندان به زیبایی آن افزوده، استفاده کنم:
بعد سری به عکسهای جذاب دیگری در این سایت زدم.
و این عکس بسیار زیبا هم، توجهم رو خیلی جلب کرد:
ترکیب عکس اول (برفی) و عکس دوم (آشیانه ی پرنده)، بلافاصله من رو به یاد جمله ی شگفت انگیزی از فیلم “پری” ساخته ی “داریوش مهرجویی” (با بازی درخشان خسرو شکیباییِ نازنین، نیکی کریمی و علی مصفا و …) انداخت که سالها پیش دیده بودم.
و یادمه که این فیلم، و اون جمله، اونموقع، عجیب روی من تاثیر گذاشته بود و تا مدتها توی فضای فیلم، سِیر می‌کردم و به اون جمله فکر می‌کردم.
و اون جمله این بود:
چه سعادتی است وقتی که برف می‌بارد،
دانستن این که تنِ پرنده‌ها گرم است.
شهرزاد عزیز. خواستم به بهانه ی عکس زیبایی که گذاشتی ، از تو بابت سر زدن به وبلاگم تشکر کنم . همونطور که خودت گفتی کامنت تو رو ندیدم . از کامنتی که در روزنوشته گذاشته بودی فهمیدم . ممنونم .
خواهش میکنم رحیمه جان.
برات نوشته بودم که بهت تبریک میگم بخاطر وبلاگ خوبت.
و اینکه چه اسم قشنگی برای وبلاگت انتخاب کردی. من کلن از قدیم یه ارادت خاصی به بتهوون داشتم و از اسم وبلاگت خیلی لذت بردم. 🙂
و بیشتر از اون، از دیدن عکسهای زیبایی که توی وبلاگت گذاشته بودی و همه شون رو هم خودت گرفتی.
واقعا فوق العاده و خاص و زیبا هستند عکسهات و خیلی از دیدنشون لذت بردم.
آها. اینم نوشته بودم که هیچوقت اون عکس زیبای پیتزای شما رو که متمم عزیزمون برای عکس شاخص یکی از پستهای خودش (که متاسفانه یادم نیست کدوم پست بود) استفاده کرده بود، یادم نمیره و توی تصور من همیشه یه خانم مهربون و آروم و کدبانو و باسلیقه هستین.
امیدوارم همیشه سلامت و شادمان باشی.
ممنونم شهرزاد عزیز از لطف و محبتت . هنوز برای این کار در اول راه هستم ولی امید دارم به بهتر شدن .
سلام.
آرزو میکنم که همیشه دلت گرم باشه.
گرچه دل مهربون همیشه گرمه.
سلام علیرضای عزیز.
از دیدن کامنت تون خیلی خوشحال شدم.
لطف دارین. به هم چنین. 🙂
خوشحالم که بهم سر میزنین.
شهرزاد عزیز، این جمله من رو یاد یه عکسی انداخت که دوست داشتم تو هم اونو ببینی. فقط دقیقا یادم نمی‌یاد که منبعش کجا بوده:
http://s9.picofile.com/file/8278256542/03.jpg
یاد مهربانی‌های کوچک افتادم 🙂
آخی… چقدر دوست داشتنی بود این عکس. 🙂
ممنون که بهم نشون دادی طاهره عزیز.
آره خیلی میخورد به این پست.
متاسفانه منم منبع اصلی این عکس ناز رو پیدا نکردم. خیلی سایتها ازش استفاده کرده بودن.
کاش میدونستیم چه کسی با این خلاقیت شگفت انگیز، این مهربانی کوچک رو انجام داده، حداقل یه پست میذاشتیم ازش تشکر میکردیم. ؛)