چگونه یک دوست خوب باشیم؟
۱- به قولها و وعدههایی که میدهی، پایبند باش
قولی ندید اگه نمیتونید بهش عمل کنین ، یا حداقل به این کار عادت نکنید.
۲- قابل اعتماد باش
قابل اعتماد بودن یکی از بهترین خصوصیاتی است که یک دوست خوب میتونه داشته باشه. خیلی سخته که بشه به آدمیکه به شکل متوازن و قابل اعتمادی رفتار نمیکنه تکیه کرد. همه ی ما آدمهایی رو میشناسیم که علیرغم حسن نیتی که دارن مرتب میگن: ” باشه حتما، این کار رو انجام میدم” اما هیچوقت هم انجام نمیدن! اگه شما هم یکچنین آدمیهستید، بدونید که دارید اعتماد دوستانتون رو کم کم از دست میدید و در نهایت، اونها دیگه به هیچکدام از حرفهای شما اعتقادی نخواهند داشت. اگه مطمئن نیستید بتونید کاری رو انجام بدید، از همون اول با انجامش موافقت نکنید که بعداً اون کار رو پشت گوش بندازید، در عوض، در مورد اینکه آیا میتونید انجامش بدید یا نه، با خودتون و دوستانتون صادق باشید.
دوستانتون دلشون میخواد که همیشه بتونن روی دوستی با شما حساب کنن، حتی در شرایط دشوار. اگه شما فقط برای زمانهای شاد و سرگرم کننده، میخواهید کنار دوست تون باشید، پس چیزی بیش از یک دوست بی وفا نخواهید بود.
۳ – وقتی اشتباهی مرتکب میشوی، عذر بخواه
اگه میخواهید دوستانتون به شما اعتماد کنن، پس نباید مثل یک آدم بی عیب و نقص رفتار کنید. اگه فکر میکنید اشتباهی مرتکب شدید، به جای انکار کردنش، اون رو به عهده بگیرید. اگرچه ممکنه دوستانتون از اشتباهی که کردید خوشحال نباشن، اما این که ببینن شما اونقدر بالغ هستید که به اشتباه خودتون اعتراف میکنید، به جای اینکه وانمود کنید که هیچ اشتباهی رخ نداده یا حتی بدتراز اون، اشتباه رو به گردن کس دیگری بندازین و کسان دیگری رو بابتش سرزنش کنید، خیلی خوشحال خواهند شد. وقتی عذرخواهی و اظهار تاسف میکنید واقعا این کار رو از صمیم قلب انجام بدید. بذارید دوستانتون، صداقت رو واقعا در صدای شما بشنون، نه اینکه فکر کنن که شما به اونچه که اونها احساس میکنن بی اهمیت هستید.
۴- صادق باش
اگه میخواهید دوست خوبی باشید و مردم به شما اعتماد کنن، باید در مورد احساسات خودتون، کارهایی که دوستانتون انجام میدن و احساسی که کلاً نسبت به دوستی تون دارید، صادق باشین. اگه شما در مورد اینکه چگونه احساس میکنید، صادق باشید، میتونید راههای ارتباطی بیشتری رو با دوستانتون باز کنید و اونها هم آماده ی باز کردن راههای بیشتری برای ارتباط با شما خواهند بود.
اگه دوستی به شما صدمه ای زده ، از اینکه موضوع رو مطرح کنید، نترسید و در موردش صحبت کنید. اگه موضوعی هست که شما رو غمگین و آزرده میکنه، از باز کردن مکنونات قلبی تون در حضور اون دوست، خجالت نکشید.
واقع بین باشید. اگه میخواهید دوستی پایدار و طولانی مدتی داشته باشید، سعی کنید با آدمهایی ارتباط برقرار کنین که اون ارتباط، عمیقا براتون ارزشمند باشه. روی آدمهایی برای دوستی، سرمایه گذاری کنید که وقتی با اونها هستید بتونید خودتون باشید. اگه رفتار و منش شما فاقد صداقت باشه، دوستانتون علاقه ای به ادامه اون دوستی نخواهند داشت.
5- از آدمها سوء استفاده نکن
اگه دوستتون به شما شک کنه که دارید ازش سوء استفاده میکنید، دیگه نمیتونه احساس خوبی به شما داشته باشه. اگه تصمیم دارین با کسی، فقط بخاطر اینکه دارای یه موقعیت خاص هستش، دوست بشید، این دیگه اسمش دوستی نیست، بلکه باید بهش گفت «فرصت طلبی»! و اگه شما به این موضوع شناخته بشید، دیگه هیچ کس از اینکه بخواد دوستی ای رو با شما شروع کنه ، خوشحال نیست و رغبتی نشون نمیده.
دوستی، یک داد و ستده. اگه دوستتون به شما لطفی میکنه، باید مطمئن بشید که میتونید به طریقی لطفش رو جبران کنید.
۶- وفادار باش
اگه دوستتون با اطمینانی که به شما داره چیزی رو بهتون میگه، اون موضوع رو پیش خودتون نگه دارید و با دیگران در موردش صحبت نکنید؛ همونطور که مسلماً شما هم همین انتظار رو از دوستتون دارید. پشت سر دوستتون، حرف نزنین و در موردش شایعه پراکنی نکنین. هیچوقت حرفی رو که قادر نیستید مقابل خودش، تکرار کنین، در جایی نگید.
به دوستان واقعی تون وفادار باشید و اگه دوستان جدیدتر یا کسانی که به خوبی اونها رو نمیشناسن، در موردش حرف بدی میزنن یا شایعه پراکنی میکنن، ازشون دفاع کنید. بخشی از وفادار بودن به درک این موضوع بر میگرده که به اهمیت یک دوستی پایدار و دراز مدت واقف باشید. دوستیهای واقعی و دراز مدت تون رو فدای دوستیهای کوتاه مدتی، که فقط به چند ملاقات سطحی ختم میشه نکنین.
7- به تفاوتها و به نظر و عقاید دوستانت احترام بگذار
دوستان خوب، با حمایت متقابل و پذیرفتن تفاوتهای یکدیگر، احترامشون رو به همدیگه نشون میدن. اگر دوست شما عقاید یا باورهایی داره که با باورهای شما همراستا نیست، به انتخابش احترام بذارید و با توجه و احترام به حرفهاش گوش کنید. اگه میخواهید دوستانتون به شما اعتماد کنن، پس باید بتونن پیش شما، به راحتی، نظری رو که ممکنه شما باهاش موافق نباشین، اظهار کنن، یا در مورد دیدگاه جدیدی بتونن بحث کنن. اگه دوستتون فکر کنه که با هر ایده اصلی و جدیدی که ممکنه داشته باشه، از طرف شما باهاش برخورد میشه، پس این دوستی ارزشی نخواهد داشت.
گاهی وقتها، دوستانتون چیزهایی میگن که شما رو خسته میکنه یا براتون آزاردهنده و ناراحت کننده است؛ اما اگر برای اونها ارزش قائل هستید و بهشون احترام میذارید، باید فضای لازم رو برای صحبت کردن بهشون بدید و این کار رو بدون قضاوت کردن انجام بدید. اگر نمیتونید با اونها موافق باشین، محترمانه نظر خودتون رو اعلام کنین و همیشه نیز مشتاق باشید تا چیزها رو از پنجره ای متفاوت ببینید.
۸- خودبین نباش
خودبین نبودن، یکی از مهمترین بخشهای دوستِ خوب بودنه. تا جایی که برات ممکنه، خودت رو با خواستههای دوستانت تطبیق بده، البته به شرطی که این کار در حالت متعادلی انجام بشه. جبران کردن محبت دوستان، میتونه دوستی رو تقویت کنه. اگر شما آدم خودخواهی باشید و فقط وقتی سراغ دوستانتون برید که بهشون نیاز دارید، اونها خواهند فهمید که شما به دنبال یک دوستی واقعی با اونها نیستید. اگه میخواهید به دوستی لطفی بکنین، این کار رو از صمیم قلب انجام بدید، نه بخاطر اینکه در برگشت، چیزی از اونها میخواهید. بین خودبین بودن در زمانهای مناسب و اینکه بذارید مردم روی شما پا بذارن، تفاوت وجود داره. اگه همیشه و همیشه به دوستانتون لطف میکنید ولی هیچوقت در برگشت، چیزی از اونها دریافت نمیکنید، پس یه مشکلی دارین.
از سخاوت و لطف دوستانتون سوءاستفاده نکنین. وقتی دوستی، کار خوبی براتون انجام میده، سعی کنین به سرعت، به بهترین طریق ممکن، لطفش رو جبران کنین و اگه هم پولی ازش قرض کردید، سعی کنید در نزدیکترین زمان، اون پول رو بهش پرداخت کنین.
۹ – شنونده خوبی باش
اینطور نباشه که در مکالمات، بخواهید فقط خودتون صحبت کنید. برای دوست تون وقت بذارید و اجازه بدید که حرفهاش رو برای شما بزنه و بهش گوش کنید و نشون بدید که درک و حمایتش میکنید. این شاید ساده به نظر بیاد، اما باید نشون بدید که با همون دقتی بهش گوش میکنید که در مورد خودتون حرف میزنید. گوش کردن، فضای بازی رو بین شما و دوست تون به وجود میاره و باعث میشه او احساس کنه که براش اهمیت قائل هستید.
سعی کنید تعادلی در زمانی که در اختیار دارید، بین حرف زدن خودتون و حرف زدن دوست تون به وجود بیارید. اگرچه بعضی از آدمها خجالتی تر از دیگران هستند، اگه دوست شما احساس کنه که وقتی پیش شماست نمیتونه یه کلمه هم حرف بزنه، اونوقت سخت میشه یک دوستی خوب و رضایتبخش رو حفظ کرد.
۱۰- دوستانت رو وقتی با چالش و مشکلی روبرو هستند ، کمک و حمایت کن
همیشه دوستانتون رو در زمانهای دشوار، مورد حمایت خودتون قرار بدید.
اگه دوستی، مسیر اشتباهی رو رفته و مشکلاتی براش به وجود اومده، مثلا دچار اعتیاد شده یا … فکر نکنید که خودش به تنهایی از پس مشکلش برمیاد. خیلی وقتها یک ندایی که از حسی مشترک نشات میگیره، میتونه او را از خواب بیدار کنه. بذارید دوست تون بدونه که توی شرایط سخت، میتونه روی شونه ی شما گریه کنه. اگه دوستتون احساس تنهایی کمتری بکنه، راحت تر میتونه با مشکلاتش مقابله کنه. سعی کنید به دوست تون با پیدا کردن و ارائه ی راه حلهای عملی و موثر برای حل مشکلاتش، یاری برسونید.
۱۱- فضایی که دوستت بهش نیاز داره رو بهش بده.
بخشی از حمایت شما از دوست تون به این بر میگرده که این واقعیت رو قبول داشته باشید که او نمیتونه همیشه با شما وقتش رو صرف کنه. یک گام به عقب بردارید و فضای لازم رو بهش بدید. درک کنید که شاید او بخواد بعضی اوقات، تنها باشه، یا وقتش رو با آدمهای دیگری بگذرونه. هیچ نیازی نیست که بهش بچسبید و مثل یه آدم نیازمند رفتار کنید. اگه بخواهید مرتب به دوست تون بچسبید و وقتی پیش شما هم نیست، مرتب او رو چک کنین، مثل اینه که اون جزئی از متعلقات شماست، که این موضوع به هیچ وجه جالب و مورد تحسین نیست.
هیچوقت به اینکه دوست تون، دوستان دیگری داشته باشه، حسودی نکنین. هر رابطه ای خاص و منحصر بفرده، و اون به این معنا نیست که دوست تون شما رو دوست نداره یا دوستی با شما رو قدر نمیدونه. اجازه بدید وقتی او با دوستان دیگرش وقت میگذرونه، فضای تنفس بیشتری هم برای شما به وجود بیاد تا وقتی دوباره با هم هستید ، با تازگی و قدردانی بیشتری با هم وقت بگذرونید.