شاید اواخر سال گذشته، وقتی برای اولین بار ربات مدادرنگی را معرفی کردم؛
و سپس، خبر از راه اندازی موقت فروشگاه آن – به مدت یک هفته – دادم، به آن سر زده باشید.
در این یک هفته، چند نفر از دوستان خوبم به من اعتماد کردند، مرا در این اولین تجربه ی فروش، همراهی کردند و کاردستیهایی را برای خودشان سفارش دادند.
بعد از آن؛
تصمیم گرفته بودم…
تصمیم گرفتم…
تصمیم دارم…
نمیدانم تصمیم بگیرم یا نه؟…
نمیدانم اصلا چنین تصمیمیدیگر درست است یا نه…؟
(این ابهامهای پیشِ رو؛ چه تردیدهایی که در تصمیم گیری آدم، وارد نمیکند) 🙂
خلاصه در هر صورت، تصمیم ام این است که ربات مدادرنگی را از اول اردیبهشت، دوباره فعال کنم.
و اگر تلگرام بماند، ربات مدادرنگی را احتمالاً به فروشگاه دائمیکاردستیهایم تبدیل خواهم کرد.
البته در مورد ارسال پستی شرکتهایی مثل تیپاکس و تی پی جی، به نتیجه ی مطلوبی نرسیدم.
چرا که بعد از تحقیق و پرس و جو و تماس با این شرکتها متوجه شدم هزینه ی این کار، بیش از آن چیزی است که تصور میکردم.
و فعلا کماکان ارسال سفارشها را مانند قبل، شخصاً و از طریق پست انجام خواهم داد، البته ناچارم دیگر هزینه ی پست را هم به قیمت کاردستیها اضافه کنم.
از اینها که بگذریم،
میخواستم بگویم در ربات مدادرنگی، تغییرات کوچکی هم ایجاد کرده ام.
از جمله اینکه، شما میتوانید برای هر کاردستی، در یک نظرسنجی کوچکِ دو گزینه ای شرکت کنید و رأی خود را نسبت به هر کاردستی اعلام کنید.
یا اینکه میتوانید کاردستی دلخواه تان را به لیست علاقمندیهای خود اضافه کنید تا هر موقع که خواستید، دسترسی به آن آسانتر و سریع تر باشد.
چند تا از کاردستیهای قبلی را هم حذف کردم؛
و به زودی چند کاردستی جدید را به آن خواهم افزود.
به عنوان مثال، این دو نمونه گردنبند:
یا این گوشواره:
چند تصمیم دیگر هم دارم، گه اگر ربات تلگرام و فروش کاردستیها از این طریق، پابرجا بماند، آنها را عملی خواهم کرد و از همینجا به اطلاع شما دوستان عزیز هم خواهم رساند.
به هر حال، به قول شاعر – سهراب سپهریِ نازنین:
“تا شقایق هست، زندگی باید کرد!” 🙂
اگر هم که تلگرام نبود (البته با صد افسوس)، که باید فکر دیگری بکنم و هر تصمیم ای برای ادامه ی این کار گرفتم، حتماً به اطلاع شما میرسانم.
پی نوشت:
فکر میکنم یکی از قسمتهای بسیار سختِ این کار، قیمت گذاری است.
سعی کردم در محاسبه قیمت هر کاردستی، میزان لوازم به کار رفته، هزینه ی ماهانه ی ربات فروشگاهی؛ و مهم تر از آن: میزانِ وقت و انرژی و دقت و ظرافت ای که لازم است صرفِ هر کدام شود را به درستی لحاظ کنم.
در مورد اینکه برای هر مقصد و هر شهر، چگونه هزینه ی ارسال پستی لحاظ شود و به قیمت کاردستی اضافه شود، واقعا هنوز به نتیجه ای نرسیدم. چون متاسفانه، تا جایی که من میدانم، ربات – مثل ووکامرس – ساز و کاری برای محاسبه ی هزینه ی پست بر اساس اطلاعات دریافتی از مشتری در خصوص شهر مقصد را ندارد.
فکر میکنم بهتر باشد باز هم هزینه ارسال را رایگان حساب کنم تا بتوانم به راهکار درستی در این زمینه هم برسم.
سلام شهرزادجان
من هم چندوقت پیش گذرم به رباتت افتاد. واقعا خوشحال شدم از دیدن این ربات. 🙂
فروش از طریق دیجیکالا رو بررسی کردی شهرزاد؟
یادمه اون کسی که توی مرکز پردازش دیجیکالا بهمون ارائه میداد میگفت الان ۴۰۰۰ تا (اگر درست یادم مونده باشه) کسب و کار کوچیک دارن اجناسشون رو از طریق دیجیکالا میفروشن. بیشتر هم صنایع دستی و دستسازها هستند.
انگار میشه بدون داشتن شخصیت حقوقی و تنها با شماره ملی توش محصول فروخت.
یه سری بهشون بزن:
seller.digikala.com
مخلصم
سلام امین جان.
خوشحالم که ربات رو دوست داشتی. 🙂
نه. دیجی کالا رو بررسی نکردم. اینطور که میگی، باید امکان جالبی باشه.
البته کاری که من میکنم فکر نمیکنم در حد اون کسب و کارهای کوچیک باشه. مال من خیلی کوچیک تره.:) و فکر میکنم فعلا بهتر باشه از همین ابزارهای شخصی تر استفاده کنم.
اما از لطفت و راهنماییت خیلی ممنونم امین عزیز و حتما به آدرسی که برام نوشتی سر میزنم و بررسی اش میکنم.
اگه به نتیجه ی مطلوبی رسیدم، حتما خبرش رو به تو دوست خوبم میدم.
بازم از لطفت ممنونم.
سلام شهرزاد.
بابت حمل و نقل چون الان من خودم درگیرش هستم پیشنهاد میکنم از شرکتهای زیر هم یک استعلام قیمت بکنی. شماره تماس نمایندگی شهرها هم تو سایتشون هست. اینا اصطلاحاً شرکتهای حمل و نقل درب به درب هستند یعنی برعکس پست و تیپاکس میان محموله را از درب منزل میگیرن و درب مقصد یا مشتری تحویل میدن. البته بخوان از این جنس شرکتها پیدا کنی تو گوگل جستجو کن “درب به درب”
کاراپست karapost.com
چاپار chaparnet.com
کالارسان kalaresanco.ir
سلام. علی جان. ممنونم از راهنماییت.
در مورد سه شرکت ای که معرفی کردی، کمیتحقیق کردم. «کاراپُست» مثل اینکه سایتش غیرفعال شده، اما اون دوتای دیگه («چاپار» و «کالا رسان») رو هم که بررسی کردم متوجه شدم متاسفانه همه شون تقریبا از یک روال تبعیت میکنن.
یعنی میدونی. همه شون خوب هستن و خیلی خوبه که میان از درب منزل، کالا رو تحویل میگیرن و برای من یا هر کس دیگری خیلی راحت میشه؛ اما در کل، به دردِ کار من که کاردستیهام وزنشون معمولاً زیر یک کیلو هست و قیمتشون هم چندان بالا نیست، نمیخوره.
چون معمولا همه شون – وزن کالا هر چقدر هم که کم باشه و زیر یک کیلو باشه – از بالای یک یا دو کیلو به بالا حساب میکنن و هزینه هم از ۱۵ و ۱۸ هزار تومان به بالا هست. در صورتی که هزینه ی ارسال با پست پیشتاز به طور معمول و برای چند کاردستی سبک (بستگی به شهر مقصد داره) درمیاد ۷ یا ۸ یا ۹ یا ۱۰ هزار تومان نهایتاً.
راستش توی این شرکتهایی که بررسی کردم، تی پی جی (tpg.ir) رو بیشتر از همه دوست داشتم و حتی قیمتش هم نسبت به بقیه (با شرایط ویژه برای تجارت الکترونیک) مناسب تر بود. اما فکر میکنم باز هم برای من صرف نمیکنه. (برای یک کیلو = 15 هزار تومان برای تهران و برای سایر شهرها ۱۸ هزار تومان هزینه ارسال)
راستش یه فانتزی دارم و با خودم فکر میکنم ای کاش میشد کاردستیها رو تبدیل کرد به یک کالای دیجیتال و کاربر هم راحت دانلودش میکرد! 😉 🙂
به هرحال فکر کنم بهترین راه (که البته راحت ترین راه نیست) برای من در حال حاضر اینه که فعلا با رفتن به پستخونه و پست کردن سفارشها (اگر سفارشی وجود داشته باشه)، این کار رو انجام بدم تا ببینم در آینده چی میشه.
البته درون شهری اگه باشه فکر کنم میشه از این پیکهای موتوری استفاده کرد.
در هر صورت، باز هم خیلی ممنونم از توجه و راهنماییت علی جان و خیلی لطف کردی.
امیدوارم بعداً باز هم اگه به راهکار مناسبی در اینخصوص برخوردی باهام درمیون بذاری.