مقدمه:
۲۵ام یک سفارش اینترنتی برای دو تا از دست‌سازه‌هام (جامدادی جاموبایلی چوبی رومیزی رنگارنگ و کارت تبریک تولد با ریسه‌های رنگی) توی سایت مداد رنگی داشتم از خانمی‌به نام مهشید، ساکن طرشت تهران.
(راستی. چوب بستنی‌های رنگی و مقواهای سفیدم در حال تموم شدنن! این روزها هم که نمیشه رفت خرید…)
نوشته بود اگه میشه سفارشم رو با اسنپ بفرستید با هزینه‌ی خودم، چون میخوام سریع به دستم برسه.
البته هزینه پست پیشتاز رو هنگام ثبت سفارشش پرداخت کرده بود.
براش ایمیل و پیامک زدم که متاسفانه چون ما باید دست‌سازه‌ها رو از اصفهان ارسال کنیم، ناچاریم از طریق پست بفرستیم.
سعی کردم همون روز و فرداش تمام وقت بشینم و دو دست‌سازه رو که هر دوش به دقت زیادی نیاز داشت و یکیش هم البته خیلی پرکارتر بود، تا آخر شب بسازم و تکمیل کنم.
صبح اول‌وقت دیروز – یعنی ۲۷ام – بردمشون پست مرکزی.
متصدی پست گفت با پست پیشتاز، دیگه میره برای اونور تعطیلات که به دست‌شون برسه.
با خودم گفتم درسته که این دوست عزیز، خودش هم دیر سفارش داده، ولی من هر جور که شده باید اینها رو قبل از عید و تعطیلات نوروزی به دستش برسونم.
چون حتما براش خیلی مهم بوده که قبل عید به دستش برسه.
برای همین به متصدی محترم پست گفتم چه راه دیگه‌ای پیش روم هست که بتونم پست کنم و سریع تا یه روز دیگه به دستش برسه.
گفت میتونین بسته‌تون رو با پست ویژه بفرستین.
با اینکه هزینه‌اش تقریباً ۳ برابر هزینه‌ای بود که این دوست‌مون برای پست پیشتاز در هنگام ثبت سفارش پرداخت کرده بود اما گفتم اشکالی نداره. با همین پست ویژه میفرستمش.
متصدی پست که این بار برخلاف فرد قبلی در مراجعات قبلی، خیلی قشنگ و باحوصله بسته‌بندی کرد، لطف کرد و با ماژیک قرمز روی جعبه دو جا بزرگ نوشت: فوری فوری.
گفت، این یکی دو روز حجم ترافیک وحشتناک بالاست و این تنها کاری بود که از دست من برمیومد که کمک کنم بسته‌تون بین بسته‌های دیگه گم نشه و سریع‌تر برسه.
خیلی ازش تشکر کردم و اومدم بیرون.
و حالا چرا قدردانی از سیستم رهگیری مرسوله پستی؟
همون دیروز وقتی اومدم پشت کامپیوترم، شماره مرسوله رو که برام پیامک شده بود توی سایت newtracking.post.ir وارد کردم.
هیچ اطلاعاتی لود نشد و نوشته بود اطلاعات این مرسوله هنوز وارد نشده.
با ناامیدی به خودم گفتم این هم حتما مثل خیلی سرویس‌های دیگه که در عمل، نتیجه‌ای درست و حسابی عاید آدم نمیشه.
(راستش تا حالا ازش استفاده نکرده بودم)
اما امروز که شماره مرسوله رو در همون سامانه وارد کردم، از اطلاعاتی که بهم داد بسیار خوشحال شدم.
عالی و دقیق و دوست داشتنی بوند.
تمام مراحل و ساعت دقیق انجام هر مرحله رو در اختیارم گذاشت.
حتی نامِ پستچی یا نامه‌رسانی که مرسوله جهت توزیع بهش تحویل شده رو هم اعلام کرده بود.
حتی یه عکس کوچیک هم از نامه رسان نشونم داد.
خیالم راحت شد که دست‌سازه‌ها امروز – قبل از تعطیلات عید – به دست این دوست عزیز رسید.
و با کمال میل، به نظرسنجی این سامانه ای که آرامش خیال رو بهم هدیه داد، لبخند زدم.
بله، واقعاً:
سلام شهرزاد عزیز
چه هدیه زیبایی 🙂
راستش از اون روزی که نوشته بودی نشانک‌های کتابتو به یک شهر کتاب دادی، هر بار که به یک کتابفروشی یا شهرکتاب می‌رم که از این جور وسایل دوست داشتنی دارن، همه ش یاد تو میفتم.
همیشه فکر میکردم که تهران هستی. احتمالا بخاطر اینه که منظم نوشته‌هاتو نخونده بودم.
سلام ساقی عزیز
ممنون. 🙂
چه خوب، و خوشحالم که هر وقت به یه کتابفروشی یا شهرِ کتاب میری یاد من میفتی.
من که عاشق فضای کتابفروشی‌ها و به خصوص شهرِ کتابم.
چی قشنگ تر از اینکه دور و برت با یه عالمه کتاب و نوشت افزار و چیزهای کادویی و فانتزی دوست داشتنی پر شده باشه.
آره. منم همینطورم. معمولاً به طور پیش فرض، اولش فکر میکنم خیلی‌ها توی تهران – این پایتخت و پرجمعیت ترین شهر کشورمون – هستن، مگر اینکه بعداً خلافش ثابت بشه. 🙂
سلام
البته حدود ۳ سالی میشه که این سامانه همین طور فعالیت میکنه و توی هر نوع ارسالی (سفارشی پیشتاز یا ویژه) هم اطلاعات کامل میده اما هنوز که هنوزه از نظر زمان بندی جای کار داره و خیلی وقتا بازه‌های نادرست تاخیر‌های غیر موجه و … داره که با توجه به اینکه ما میگیم شرکت ملی پست و بودجه سالانه و کلی راحتی نسبت به شرکت‌های خصوصی (مالیات و … ) داره با این حال فک میکنم که اصلا در حد شایسته پیشرفت نکرده
من قصد غر زدن ندارم و از خدماتشون هم استفاده میکنم و قدردان هم هستم اما اگه برای یکسال شرکت ملی پست رو میدادند به یک شرکت خصوصی که کلی رقیب داشت الان شما با یه اپ موبایلی تو خونه مرسولتون رو بر هرجایی میفرستادین و میومدن دم خونه ازتون میگرفتن و یا کلی خدمات دیگه !!!
محمدمهدی جان.
با حرف و دغدغه‌های خوبت موافقم.
میدونی. من امروز به چنین گزارشی خیلی نیاز داشتم و برای همین، این برام خیلی باارزش بود.
راستش یادمه که چند سال پیش جایی خونده بودم که از سالها پیش، نوعی رصد دقیق مرسوله پستی تا زمان تحویل بسته به گیرنده نهایی، توی فدرال اکسپرس آمریکا انجام میشده و فرستنده مرسوله به طریقی که الان درست یادم نیست، در جریان مراحل سفر بسته اش قرار میگرفته،وقتی که هنوز اینترنت هم مثل الان در دسترس عموم نبوده.
خوب به هر حال به نظرم هر جا که تکنولوژی به کمک ما میاد و کارهای ما رو سهل تر میکنه و آرامش خیال رو بهمون هدیه میده باید قدرش رو دونست و ازش قدردانی کرد. هر چند دیر … هر چند ضعیف.
در مورد بخش دوم صحبت تون هم امیدوارم این اتفاقات خوب بیفته و هم شاهد شکوفایی بیشتر بخش خصوصی باشیم و هم از نعمات تکنولوژی بیشتر و بهتر بهره ببریم.
ممنون که نظر خوبت رو باهام به اشتراک گذاشتی.
سلام. چه خوب.
منم از این سایت چند بار استفاده کردم. آخرین بار وقتی بود که چیزی خریده بودم و دستم نرسیده بود ولی کد رهگیری داشتم و می‌دونستم کجاست. رفتم اونجا و شماره ی پستچی رو گرفتم و بالاخره بسته ام رو تحویل گرفتم.
راستی این روزا که تو خونه موندم، حسابی کلافه میشم و از صبح تا شب تنهام و همین باعث شده خیلی دلگیر باشم و نتونم به خوبی به کارام برسم. دنبال یه آهنگ بودم که بدتر ناراحت ترم نکنه 🙂 چون حسابی روی آهنگا حساسم. اومدم اون آهنگ پایینو چند بار پلی کردم (Dance Of Spring) تا از این حال و هوا در بیام بیرون. قشنگ بود. ممنون.
سعیده جان.
خیلی خوشحالم که شنیدن این آهنگ، حال و هوات رو خوب کرد.
راستش خودم هم بهش حس خوبی داشتم و وقتی داشتم انتخاب میکردم که چه آهنگی رو برای این روزها اینجا بذارم، حس کردم که باید این این آهنگ رو بذارم که پر از روح و زندگیه، و شنیدنش برای چند دقیقه حال آدم رو خوب میکنه.
واقعا هم که این اسمی‌که براش انتخاب شده چقدر برازنده شه: “رقصِ بهار”
امیدوارم بتونیم شاهد رقص همه ی فصلهای زندگی مون باشیم.
شاد و سلامت باشی سعیده عزیز.