بهانه‌ای برای نوشتن

ورزشی به نام ایروبیک

یکی از بهترین و دوست داشتنی ترین تصمیم‌های زندگی من، وقتی اتفاق افتاد که به یک باشگاه رفتم و در یک کلاس ایروبیک ثبت نام کردم.

از صفر شروع کردم و از کلاس مقدماتی، در حالی که هنوز هیچ چیز از الفبای زبان این ورزش نمی‌دانستم.

بعد کم کم توانستم کلاس‌های پیشرفته و فوق پیشرفته را در این ورزش تجربه کنم.

ایروبیک، برای من یکی از موهبت‌هایی هست که در زندگیم بهش دست پیدا کردم و از آن لذت بسیاری میبرم.

درست مثل متمم، که آن را نعمت و موهبتی بزرگ برای زندگیم میدانم.

قبلاً هم در تمرین درس آنالوژی در متمم، توضیح داده بودم که چرا فکر می‌کنم بین متمم و ایروبیک، از جهات بسیاری، برای من آنالوژی قوی ای وجود دارد.

(حتی قبل از اینکه با مفهوم آنالوژی آشنا شوم و در موردش در متمم بخوانم، ناخودآگاه همیشه به طریقی، به این موضوع فکر می‌کردم)

از فوائد تکراری و همیشه و همه جا گفته شده ی ورزش و تحرک و … که بگذریم؛

حرکات ایروبیک و مخصوصاً زنجیره‌های زیبایی که در آن انجام میشود؛

در نظر من، می‌تواند موقعیت شگفت انگیزی را برایم به وجود آورد تا بتوانم یک سری پتانسیل‌ها و قابلیت‌های درونی و خاموش ای را از اعماق وجودم، در بدن ام و در ذهن ام کشف کنم و بیرون بکشم و با آنها به حرکت – و حتی گاه به پرواز – در بیایم.

مخصوصاً وقتی که حرکات، در زنجیره‌های زیبا و شگفت انگیزی که مربی دوست داشتنی مان در ایروبیک و استِپ طراحی می‌کند، به اوج خودش میرسد.

و با آهنگهایی که در این اوج حرکات، در اوج زیبایی و هیجان خود، نواخته می‌شوند.

در آن دقایق، خودم را دیگر، نه موجودی بر روی زمین یا بر روی استِپ، بلکه بر روی هوا حس می‌کنم که بدنش در ریتمی‌هماهنگ با موسیقی به حرکات خارق العاده ای به حرکت در آمده است.

شاید اگر در همان لحظات، از بیرون به خودم یا دوستانم نگاه کنم، فکر میکنم که من چگونه خواهم توانست آن حرکات عجیب و سریع را پشت سر هم و بدون اشتباه بزنم؟

به نظرم، این امکانی است که ممکن بود هیچوقت نمیتوانستم تجربه اش کنم.

برای همین، بخاطر تجربه کردنش خوشحالم و خیلی از اوقات، وقتی که دارم از این حرکات، لذت میبرم، با خودم می‌گویم، ای کاش همه می‌توانستند این حس و تجربه ی وصف ناشدنی را تجربه کنند.

البته نقش مربی را هم در این میان، بسیار پررنگ می‌دانم.

مربی ای که هم از ظاهر و هم از شخصیت دوست داشتنی برخوردار بوده و هم در کارش حرفه ای باشد.

حرکاتِ خودش، زیباترین و حرفه ای ترین حرکات باشد.

ضرب و ریتم آهنگ‌ها را به خوبی بشناسد.

هوشمند و خلاق باشد.

و در کل، قادر باشد این تجربه ی فوق العاده از ایروبیک را به کسانی که با او کار می‌کنند، ببخشد.

البته به تلاش و هوشمندی و علاقه ی خود افراد هم بستگی زیادی دارد.

از این حرفها که بگذریم، اگر علاقمند هستید و اگر دوست داشته باشید، بیایید تا در اینجا، کمی‌بیشتر با این ورزش آشنا بشویم.

تاریخچه ایروبیک:

در کتابی می‌خواندم که قدمت این ورزش را، طبق آخرین تحقیقاتی که فدراسیون آمادگی جسمانی و ایروبیک کشور به عمل آورده است، مربوط به ده هزار سال پیش میدانست و ادعا میکرد که بنیانگذاران آن ایرانیان هستند.

این حرف تا چه حد علمی‌و مستند و دقیق باشد را نمی‌دانم.

اما به هر حال در این شکی نیست که ایرانیان را میشود جزو اولین اقوام و نژاد‌هایی دانست که با ضرب آهنگ و قانون مند ورزش می‌کردند.

همین ورزش باستانی، خود یادگاری از ورزش قانون مند و ضرب آهنگ دار نیاکان ما است.

در همین کتاب، عنوان می‌کرد که در دوران هخامنشی هم، سربازان با قانون مندی وضرب آهنگ گام بر می‌داشتند و به این طریق، انگیزه آنان برای کسب پیروزی در مبارزات افزایش می‌یافت.

در جام ارجان (بهبهان) که در حفاری‌ها کشف شده است و مربوط به هزاران سال قبل است و در موزه ملی نگه داری می‌شود، حرکات مسابقه ایروبیک حکاکی شده است.

اما، از اینها که بگذریم، این ورزش به شکل امروزی و عملی آن در دهه‌های اخیر رواج پیدا کرد.

و دکتر لنت اچ کوپر نخستین فردی بود که در دهه ۱۹۶۰، ایروبیک را به عنوان ورزشی برای تقویت قلب و ششها ترویج داد.

زمانی که افراد مورد آزمایش در تمرینات شدید و منظم ایروبیک شرکت کردند اثرات مفیدی در سلامت خود بدست آوردند.

این نوع فعالیت هوازی، پس از چاپ کتاب آقای کوپر به نام “The New Aerobics” معمول شد و در دهه ۱۹۸۰ محبوبیت فراوانی یافت، یعنی زمانی که اشخاص مشهوری مانند جین فوندا و ریچارد سیمونز، نوارهای ویدیویی و برنامه‌های تلویزیونی برای ترویج این ورزش ارائه دادند.

بعد، فدراسیون جهانی آمادگی جسمانی و ایروبیک در سطح بین المللی شروع شد، که البته هم اکنون با عنوان مسابقات آمادگی جسمانی و هیپ‌هاپ به کار خود ادامه می‌دهد و ۲۳ کشور از جمله ایران عضو این فدراسیون هستند.

خوب، حالا ببینیم ایروبیک، اصلاً به چه معناست.

تعریف ایروبیک:

کلمه ایروبیک (Aerobis) یک کلمه ی انگلیسی است که دارای پیشوند _aero می‌باشد.

در زبان انگلیسی پیشوند _aero برای ساختن اسم صفت به کار می‌رود و به معنی هوا می‌باشد.

به عنوان مثال، کلمه ی aeroplane به معنی هواپیما، و aerospace به معنی هوافضا است.

کلمه ی ایروبیک، به تنهایی در فیزیولوژی، به معنی هوازی و با اضافه کردن (s) به انتهای این کلمه، به معنای ورزش هوازی است.

پس همانطور که از بار معنایی این کلمه بر می‌آید، ایروبیک یک سیستم ورزشی است که اکسیژن در آن دخیل است.

و هر ورزشی که روی این سیستم پایه گذاری شود، ایروبیک محسوب می‌شود.

مانند: دو استقامت، پیاده روی سریع، شنا، کوهنوردی و …

حالا ببیینیم:

ورزش ایروبیک چیست؟

ایروبیک حرکات ریتمیک، موزون و هوازی است، اما رقص نیست.

ایروبیک، یک ورزش قانون مند است که روی یک سری قوانین و ضوابط اجرا می‌شود.

ایروبیک ورزشی است که فکر و جسم، هر دو در آن کار می‌کند و این از ویژگیهای اختصاصی آن است.

به بیان دیگر، به ورزشی که با برنامه ریزی و قانون مند و با ضرب آهنگ و روی همه فاکتورهای آمادگی جسمانی و بر روی تفکر ما کار می‌کند، ایروبیک می‌گویند.

شاید دوست داشته باشید با برخی از فواید ایروبیک هم آشنا شوید:

  • ایروبیک، یکی از راههای اصلی افزایش آمادگی جسمانی است و به طور ویژه باعث بالا بردن استقامت قلبی – عروقی و تنفسی می‌گردد.
  • ایروبیک، سرعت و چابکی افراد را بالا می‌برد.
  • ایروبیک، باعث بالا بردن هماهنگی عصبی – عضلانی می شود.
  • ایروبیک با افسردگی و تنش و ناامیدی مبارزه می‌کند و باعث ایجاد امید به زندگی بالا می‌شود.
  • ایروبیک، باعث تقویت حافظه و بالا بردن خلاقیت افراد می‌گردد.
  • ایروبیک، بهترین و ارزان ترین روش برای تنظیم و کاهش وزن است.
  • ایروبیک، تندرستی و شادی را برای همه افراد در همه ی سنین ایجاد می‌کند.
  • ایروبیک، در کودکان باعث رشد و تکامل حرکتی می‌شود.
  • ایروبیک، حس همکاری افراد را بالا می‌برد.
  • ایروبیک، به تخلیه انرژی در نوجوانان و جوانان کمک می‌کند.
  • در نهایت، ایروبیک، به تقویت تمامی‌فاکتورهای آمادگی جسمانی کمک می‌کند و باعث بهبود آمادگی جسمانی افراد می‌شود.

شاید هم دوست داشته باشید، با برخی از مهم ترین اصطلاحات یا اسم بعضی حرکات در ایروبیک هم آشنا شوید:

  • March (مارش)
  • V Step (گام هفت)
  • Mambo (جلو، عقب، پهلو)
  • Baby Mambo (مامبوی دوطرفه)
  • Box Step (ضربدر گام)
  • Zorba (زوربا)
  • Knee (زانو)
  • Kick (لگد)
  • Repeaters (تکرار بالابردن‌ها)
  • Step Touch (گام پهلو و ضرب)
  • Grape Vine (گرپ واین)
  • Chasse (شاسه)
  • Mambo cha cha (مامبو چا چا)
  • Toe (پنجه به عقب)
  • Squat (اسکوات)
  • Lunge (لانچ)
  • Twist (تویست)
  • Running (دوی درجا)
  • Scoop (گام و ضربه)
  • Pony (پونی)
  • Skipping (اسکیپینگ)
  • Jump (جهش)
  • Jumping jack (پرش پا باز)

 

حالا بیایید، کمی‌هم با استِپ آشنا شویم:

بنیانگذار استپ، خانم جین میلر است که در سال ۱۹۸۶ در آتلانتای شمالی (جورجیا) این رشته را به اجرا گذاشت.

وی مربی ایروبیک و ژیمناستیک بود که بر اثر سانحه ای آسیب می‌بیند و دچار زانو درد می‌شود..

سپس به پزشک معالجش مراجعه می‌کند و او توصیه می‌کند که برای بهبود وضعیت خود، از پله بالا و پایین برود.

او با انجام تمرینات، زانو دردش درمان می‌شود.

همین امر باعث انگیزه ای برای ابداع این روش تمرینی می‌شود.

از آن پس، مطالعات گسترده ای در این مورد آغاز می‌شود.

که شامل آزمایش‌های فیزیولوژیکی که میزان تاثیر کار با استپ را در تقویت قلب و دستگاه گردش خون و سیستم تنفسی اندازه گیری میکرد و نیز در آزمایشات بیو مکانیکی، مقدار فشار و نیروی وارده بر پاها، مفاصل و عضلات مربوطه را تعیین می‌نمود.

پس از ۳ سال پژوهش، انجمن تندرستی ایالت جورجیا پاسخ مثبت خود را جهت تایید این سبک جدید اعلام نمود و اقدام به ساخت این وسیله ورزشی کرد.

تعریف تمرینات استپ

استپ، نوعی حرکات قانون مند برگرفته از ایروبیک می‌باشد که شامل بالا و پایین رفتن از یک ارتفاع مشخص با ضرب اهنگ است که در سیستم هوازی انجام می‌شود.

از آنجایی که در این نوع تمرینات، عمل بالا و پایین رفتن از استپ انجام می‌شود، مقدار کالری مصرفی بیشتر است.

ولی میزان جهش و پرش آن از ایروبیک کمتر و آهنگ حرکتی آن نیز آرامتر است.

تمرینات استپ اگر اصولی انجام شود به مراتب، اثرات سوء آن روی مفاصل پا، کمتر از راهپیمایی و پرش‌ها می‌باشد.

 

بعضی از حرکات پایه استپ هم که توسط فدراسیون جهان اعلام شده، عبارتند از:

  • Basic Step
  • V Step
  • Lift Step
  • Tap up – Tapdown
  • Turn Step
  • Straddle down
  • Straddle up
  • Over the top
  • T step
  • A cross the top
  • Corner to corner
  • Lunges
  • U- Turn
  • L- Step
  • A – Step
  • Repeaters

هنوز، نکات بسیاری مانده، که ترجیح می‌دهم برای جلوگیری از طولانی شدن بیشتر این پست، از نوشتن و ذکر آنها خودداری کنم.

فقط دوست داشتم در پایان، اشاره ای هم به موسیقی مناسب در ایروبیک داشته باشم:

بهترین نوع موسیقی برای تمرینات ایروبیک، موسیقی‌هایی هستند که دارای انواع مختلف Verse و Chorus است.

برای انتخاب موسیقی مناسب برای تمرینات ایروبیک، نیاز است تا ضرب آهنگ موزیک یا Beat Per Minute (که به اختصار BPM گفته می‌شود) را با شدت تمرینات خود هماهنگ کنیم.

به این معنی که هر موزیکی برای تمرینات ایروبیک مناسب نیست. چون تمرینات ما دارای شدت‌های متفاوت و انواع تمرینات مختلف است.

در کل، موسیقی‌های مناسب برای ورزش ایروبیک، در سبک‌های ترنس، راک، پاپ، و جاز هستند.

 

به تجربه ی من، یک موسیقی خوب و مناسب در حین ورزش، می‌تواند انرژی بیشتری به ما ببخشد و حتی در دقایقی که حس می‌کنیم توانمان را به میزان زیادی از دست داده ایم، انرژی و نشاط فوق العاده ای را به ما بازگرداند.

برای نوشتن بعضی از نکات در این نوشته، از کتاب: «راهنمای کامل ایروبیک و استپ»، تالیف ناهید اشکریز و بهاره صمدی هم کمک گرفتم.

10 دیدگاه در “ورزشی به نام ایروبیک

  1. سلام ۵۸ ساله اهل تهران… از ۳۸ سالگی مربی ایروبیک هستم. قبل از آن کارمند، خانه دار، صرفاً مادری برای دخترم ، همسری برای شوهرم.. در نوجوانی عضو تیم والیبال مدرسه بودم. همیشه کودک درونم فعال بود. عاشق دوچرخه سواری هستم. با ایروبیک پرواز میکنم. نوشتن بلوک‌های منظم از مبتدی تا پیشرفته حالم رو خوب میکنه. یک عاشق ایروبیک

    1. سلام دوست عزیز.
      چقدر خوشحال شدم که این مطلب توسط یک مربی ایروبیک باسابقه و حرفه ای و پر از شوق این کار، خونده میشه.
      چقدر قشنگ گفتین که با ایروبیک پرواز میکنین. واقعا همینطوره، چون من هم این حس شگفت انگیز رو سالها تجربه کردم.
      ای جان، از بلوک‌های منظم گفتین. فقط یه مربی ایروبیک میتونه به درستی متوجه بشه که وقتی از بلوک و ست و زنجیره حرف میزنیم داریم از چی حرف میزنیم. 🙂
      واقعا ممنونم که برام نوشتین. خوشحالم کردین.
      براتون آرزوی سالها و سالها لذت بردن از چیزهایی که دوستش دارید رو دارم.

  2. سلام بانو شهرزاد دوست داشتنی
    من تازه با شما آشنا شدم
    بعد از خواندن پست (چه خوب می‌شود، تا موقعیت‌هایمان به خاطره تبدیل نشده‌اند از آنها لذت ببریم) رسیدم به این پست و چه لذتی بردم از وصفی ک از ورزش ایروبیک داشتین، و چقدر افسوس خوردم که ای کاش زودتر باهاتون آشنا میشدم و آدرس باشگاهی که مربی به این خوبی داره رو ازتون میگرفتم ، تا طعم یه مربی حرفه ای رو منم بچشم
    من زیاد پشتکار برای باشگاه رفتن ندارم و هر دفعه که عزمم رو جزم کردم برم هم متاسفانه فضا و مربی من رو راغب به ادامه نکردن ، اگه مربی خوبی تو این رشته جایی سراغ داشتین سمت غرب و ونک بهم خبر بدین ممنونتون میشم
    شاید من هم به جمع ورزشکارها اینطوری بپیوندم

    1. سلام فاطمه جان.
      خیلی خوشحالم از این آشنایی 🙂
      فاطمه جان. من اصفهان هستم و متاسفانه از مربی‌های خوب تهران و به خصوص منطقه ونک، چندان اطلاعی ندارم.
      اما این رو میدونم که خیلی از مربی‌های تهران، بیشتر مربی‌های باشگاه ما رو که از تاپ ترین مربی‌های کشور هستن، می‌شناسن.
      واقعا همینطوره، مربی ای که کارش رو خوب بلده و خودش هم از کارش لذت میبره، لذت بیشتری از ورزش رو به آدم میبخشه، اما باز هم مستقل از مربی، به نظرم خوبه که بتونی بری باشگاه. کم کم علاقمند میشی و این فعالیت، میشه یه جزء دوست داشتنی از روتین زندگیت.
      دیروز، اولین روزی بود که مربی مون نیومد و با مربی جدید کار کردیم.( اگرچه ما دیگه همه مون یه جورایی، خودمون یه پا مربی ایم) ؛) خوب بود، لذت بردم، اما راستش رو بخوای مثل همیشه بهم خوش نگذشت.
      حالا باید به زمان و عادت اجازه بدم که اوضاع بهتر بشه.
      راستی. امشب به خاطر خداحافظی با مربی عزیزمون، با دوستامون بیرون، تو یه رستوران، دور هم جمع میشیم. سعی می‌کنم یادم باشه و ازش بپرسم که اگه مربی خوب توی منطقه غرب تهران میشناسه بهم بگه.
      بعدن از مربی‌های دیگه ی باشگاهمون هم می‌پرسم برات. اگر اطلاعات خوبی دستگیرم شد، حتما همینجا بهت معرفی می‌کنم.

      1. نمیدونی چقدر بهم پیغامت حس خوب داد دختر
        واقعا ازت ممنونم ، خدا رو شکر میکنم که آدمهایی مثل شما هنوز پیدا هستن، امیدوارم لحظه لحظه زندگیت غرق در حس خوب آرامش و شادی باشی مهربون

  3. سلام
    ایروبیک.. متمم.. اینا هم بخش مهمی‌از زندگی من هستند. حتی کتاب‌هایی میخونم و خیلی تحت تاثیر قرار میگیرم هم میبینم تو اینجا راجع بهش یه چیزی نوشتی!
    به موارد بالا استاد شجریان هم اضافه کن که دیگه کامل شبیه هم باشیم!!!
    به هر حال شهرزاد خانم شما و بقیه ی دوستان متممی‌خیلی برای من عزیزید و مدام ازتون مطلب میخونم و چیزای جدید یاد میگیرم

    1. سلام.
      خوشحالم محمد عزیز که ایروبیک رو دوست داری.
      فعلاً که هر چی دور و برمون رو نگاه میکنیم، اکثراً از باشگاه و احتمالاً ایروبیک متنفرن 🙂
      (البته یک نکته هم اینکه من هم اگه باشگاه رو برای صرفاً کار با دستگاه بخوام برم، فکر نکنم زیاد دوست داشته باشم)
      راستی. نمیدونم ایروبیک برای آقایون چقدر با ایروبیک برای بانوان شباهت داره.
      اما واقعاً ورزش پر چالش و در عین حال شگفت انگیز و دوست داشتنیه.
      باور کن من خیلی وقتها، وقتی که توی اوج سِت هستیم، با خودم فکر میکنم ای کاش همه میتونستن این لذت عجیب و غریب رو تجربه کنن.
      و اینکه انسان، چقدر میتونه فراتر از کارهای معمولی روزمره، کارهای عجیب دیگری هم انجام بده و خودش و توانایی‌های بدنی و ذهنی اش رو به چالش بکشه.
      ضمن اینکه ترکیب و‌هارمونی اش با موسیقی‌های فوق العاده، حس زیبای دوچندانی بهم میبخشه.
      شجریان. شجریان برای من یک انسان بسیار ارزشمند و هنرمند و دوست داشتنیه و امیدوارم هر چه زودتر سلامتی اش رو به طور کامل به دست بیاره و باز هم ما رو از هنر و صدای زیباش بهره مند کنه.
      از لطفت هم ممنونم. خوشحالم که اینجا برات مفید باشه.

  4. ممنونم شهرزاد عزیز! نشانی صفحه فعلیم اینست:‌ gahyman.blog.ir
    خوشحال میشم با هم بیشتر در ارتباط باشیم. اسمت برام یه آلارم خاص داره توی کامنتای متمم. گاهی نیاز دارم اشکالای متممیمو از پیش کسوتا بپرسم. میشه رفیق؟

  5. چقدر خوب.
    شهرزاد جان! تا حالا ندیده بودم کسی اینقدر احساسی به ایروبیک نگاه کنه. منم بعد بحرانهای سال ۸۸ با نگاه درمانی سراغ ایروبیک رفتم و حس و حالی که برایم توصیف کردی خیلی آشناست. همون موقعها هم یه چیزی در موردش نوشته بودم. اگر دوست داشتی بخون
    http://gahyman.blogfa.com/post-6.aspx

    واقعا به مربی خیلی بستگی داره. باید زیبایی هماهنگی حرکت و نوا رو بفهمه و خودش لذت ببره تا این جوری تاثیر بگذاره

    1. نجمه جان.
      خوشحالم که یک دوست آشنا با ایروبیک، زیرِ این پست، برام از تجربه ی خوبِ خودش نوشت. 🙂
      و خوشحالم که برای تو هم لذتبخشه.
      آره. واقعاً مربی خیلی مهمه و من هم خیلی خوش شانس بودم که توی این چند سال و همچنین در حال حاضر، با سه تا از بهترین و حرفه ای ترین و دوست داشتنی ترین مربی‌ها کار کردم و میکنم.
      نوشته ی خوبت رو هم خوندم. ممنون که لینکش رو گذاشتی.
      راستی. نمیدونم این چه سرّی یه که توی مربی‌های ایروبیک و بچه‌هایی که میان باشگاه، اسم “مهناز” خیلی زیاده! :))
      ممنون که برام نوشتی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *