در ایده ی اخیر متمم با عنوان: مدیریت زندگی در زنجیره بحران‌ها، پیتر شوارتز در پاسخ به این سوال – از طرف جان بروکمن – که باید نگران چه چیزی باشیم؟ به درستی، به جهان مضطرب امروزی اشاره می‌کند و به این سوال، پاسخ ای می‌دهد که بسیار خواندنی و قابل تأمل است. (+) من هم در کامنتی… ادامه مطلب زندگی در دنیای مضطرب و نگاهی به سه شنبه‌ها با موری
شاید شما هم از دوران کودکی تان به یاد داشته باشید که گاهی دوستانمان را مجبور می‌کردیم مثلاً ده بار، تند و سریع و بدون وقفه، جمله ای عجیب را تکرار کنند و تازه اشتباه هم نکنند. و وقتی گفتن و تکرار کردن این جمله‌ها با اشتباهات خنده داری از جانب خودمان یا دوستانمان مواجه… ادامه مطلب سربازی سرِ بازی سرِ سرسره بازی سرِ سربازی را شکست
خطاهای شناختی، همواره در طول تاریخ، همراهان وفادار و جدانشدنی ما بوده اند و هستند. این همراهان جدانشدنی، گاهی یاران سودمندی برای ما بوده اند و گاهی هم ما را به دردسر انداخته اند. به تعبیر زیبای متمم: “شاید بتوان خطاهای شناختی را قواعد محاسبات سرانگشتی مغز انسان دانست که اگر چه مزایای زیادی دارد، اما دردسرهای خود را… ادامه مطلب نگذاریم Sleeper Effect (اثر خفته)، ما را به خواب ببرد
توی تابستان، هر وقت بعد از غروب آفتاب، از باشگاه بر می‌گشتم و از حاشیه ی پارکی که در حوالی منزلمان هست، رد میشدم؛ مرد کهنسال ای را می‌دیدم که پرنده ای در قفس را، با خودش به هواخوری در پارک آورده بود. این صحنه، هر بار، من را به فکر فرو می‌بُرد. و البته… ادامه مطلب “من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید، قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید”
در پیام اختصاصی متمم، این جمله ی زیبا از «نیل گیمن» را خواندم: نوشتن این گونه انجام میشود: روبروی صفحه کلید می‌نشینی. کلمه پس از کلمه پس از کلمه، تایپ می‌کنی، تا به آخر برسی. به همین سادگی و به همین سختی. این جمله، به نظرم یکی از زیباترین توصیف‌هایی بود که در موردِ نوشتن، خوانده… ادامه مطلب نوشتن… “به همین سادگی، به همین سختی”
گاهی وبلاگِ مان، علاوه بر بازدید کننده‌ها و مخاطبان خوب و دوست داشتنی ای بسیاری که دارد، یک بازدیدکننده و مخاطبی هم دارد که حس می‌کنیم به نوعی از دیگران متفاوت است، مدتهای طولانی است که خواننده ی شماست و گاهی کامنتی برایتان می‌نویسد، ولی شما او را نمی‌شناسید و نمی‌دانید او کیست. حرفها، تحسین کردن‌ها،… ادامه مطلب وبلاگ‌ها هم گاهی دلتنگ می‌شوند
این چند روز، در سفری بودم، که ارتباطم را با همه ی چیزهایی که هر روز با آنها در ارتباط هستم، به حداقل رساند. نمونه بارزش هم همین دنیای وب و فضاهای دیجیتال بود. البته از متمم و روزنوشته‌ها دل کندن سخت بود، و نمیشد هر از چندگاهی بخصوص به این دو – و همچنین… ادامه مطلب وقتی نیاز داریم برای ساعاتی، دنیای دیجیتال را فراموش کنیم و وقت مان را با طبیعت بگذرانیم
سالهاست که یک عادت دیرینه و قدیمی‌دارم و سعی می‌کنم همیشه به آن پایبند باشم و فراموشش نکنم. اینکه هر وقت میخواهم نامه ای، هدیه ای یا بسته ای از طریق پست برای دوستی، ارسال کنم؛ حتما روی پاکت یا بسته یا بر روی جعبه ی آن، زیرِ قسمتهایی که برای نوشتن آدرسهای فرستنده و… ادامه مطلب جمله ای برای نامه رسان
همه ی ما در طول روز یا هفته یا سال؛ با مسائل، موضوعات، رویدادها و روندهای محتلفی مواجه هستیم که می‌توانند ما را شاد، پرنشاط یا آرام یا پر هیجان یا پر انگیزه کنند یا برعکس، گاهی به عامل یا عواملی برای غمگین کردن و افسرده کردن مقطعی ما تبدیل شوند. با عوامل بسیاری که… ادامه مطلب وقتی اینستاگرام، گاه به ابزاری برای افسرده کردن دیگران تبدیل میشود
I’m not a robot جمله ی بالا را احتمالاً زیاد به بهانه‌های مختلف دیده اید. وقتی می‌خواهید دیدگاهی را ثبت کنید. (اگر افزونه ی کپچا را فعال کرده باشند) یا در سرویسی لاگین کنید، یا… باید با حداقل چند ثانیه توقف و اندکی تأمل و مقداری دقیق نگاه کردن، یک کد یا تصاویری را تشخیص… ادامه مطلب شبکه‌های اجتماعی محترم. لطفا از من یک ربات نسازید!
