بهانه‌ای برای نوشتن

One Way Ticket، آهنگهای شگفت‌انگیز، و آفتاب

بعد از مدتها اتفاقی این آهنگ One Way Ticket از Eruption رو گوش می‌کردم. خیلی بهم چسبید. خیلی.

گفتم اینجا برای شما هم بذارمش شاید شنیدنش برای شما هم لذتبخش باشه.

ضمن اینکه شاید یه بهانه‌ای هم بشه که یک روز جدید رو آپدیت کنم.

درضمن، این رو هم بگم که برگه آهنگهای شگفت انگیز رو هم دوباره فعالش کردم.

بعدش نمیدونم چرا، ولی یاد این شعر زیبای Just Wait For The Sun از لیزا مارکس افتادم که قبلا توی پستی با عنوان آفتاب منتشرش کرده بودم و گفتم شاید بد نباشه دوباره ترجمه‌اش رو اینجا  بذارم و با هم بخونیمش:

وقتی فکر می‌کنی که تاریکی همه‌جا رو در بر گرفته

و بیش از هر وقت دیگری احساس تنهایی می‌کنی

وقتی که بارون بی‌وقفه می‌باره و قرار هم نیست که قطع بشه

وقتی حس می‌کنی که دیگه چیزی از خونه باقی نمونده

حس می‌کنی که همه چیز از دست رفته

بدون که بارون تا ابد نمی‌باره

فقط منتظر آفتاب باش.

وقتی دل خانواده پردرده

وقتی خبری از یاران نیست

وقتی فقط فریاده که می‌تونه آرومت بکنه، اما صدات در نمیاد

وقتی فکر میکنی که دیگه کارت تمومه

فقط در انتظار آفتاب باش

خورشید به زودی طلوع می‌کنه.

طوفان ناپایداره

تا ابد ادامه پیدا نمی‌کنه

بارون بالاخره قطع میشه و جای خودش رو به هوایی آفتابی و دلپذیر میبخشه

شاید درخشان‌ترین و گرم‌ترین روزهایی که توی عمرت دیده بودی

پس لطفا از پس ابرها منتظر خورشید باش

آفتاب دوباره میتابه.

آدم‌هایی که بهت نیاز دارن

آدم‌هایی که هنوز دوستت دارن

میتونن به روحت گرمی‌ببخشن، درست مثل اون خورشیدی که بالای سرته

تو هرگز تنها نیستی

مهم نیست که الان چه حسی رو تجربه می‌کنی

فقط منتظر آفتاب باش.

ابرهای تیره همیشه رفتن و هیچ اثری توی آسمون ازشون باقی نمونده.

بهت قول میدم، باشه؟

ما همه‌مون مثل تو و همراه با تو منتظریم.

منتظر آفتاب.

منتظریم که آفتاب بتابه.

 

پی نوشت:

راستی. من دسترسی‌ام به اکانت اینستاگرام یک روز جدید رو از دست دادم متاسفانه. (اگرچه حسی هم برای به روز کردنش نداشتم و ندارم. اما به هرحال حیفه)

چند ماه پیش، گوشیم رو توی یه سفر و سر یه داستان عجیبی گم کردم 😉 خوشبختانه همه‌چی رو دوباره تونستم روی گوشی جدیدم (که به دلایلی، جور خاصی برام دوست‌داشتنی و ارزشمنده) بازیابی کنم یا بهشون دسترسی پیدا کنم (به جز یه سری عکسها که توی گوشیم بود و از دست رفتن) اما این یکی رو نشد که نشد.

اکانت اینستاگرام یک روز جدید رو مثل یه سری اکانت‌های دیگه‌ام با تایید دو مرحله‌ای Google Authenticator وارد میشدم ولی متاسفانه شماره موبایلم رو براش ست نکرده بودم و هر کاری که کردم نشد واردش بشم، حتی با ایمیل. اینستاگرام هم به نظرم واقعا ضعیفه در کمک به رفع این مشکل. برعکس Gmail که به زیباترین و سریعترین شکل، مشکلم رو برای دسترسی به میل‌باکس و تمام سرویسهای گوگل‌ام حل کرد.

راستی شما راهی میشناسین؟

7 دیدگاه در “One Way Ticket، آهنگهای شگفت‌انگیز، و آفتاب

  1. ▪درودِ مِهر بر شما شهرزادخانم گرامی‌، مدیریت و دست اندرکارانِ متمّم، و همه یاران و دوستانِ عزیزوبزرگوارِ متممِ دوستداشتنی⚘
    من تازه همین الآن به متمم پیوستم. بادیدنِ مطالبِ متمم، عناوینِ دروسِ متمم، مطالبِ زیبایِ شما شهرزادخانم، ونظراتِ دیگردوستانِ جان مرتبط باصفحه ومطالبِ شما،ضمنِ سپاسِ ویژه از شما به خاطرِ ارائه یِ این موسیقیِ زیبایِ آرامشبخش وگوشنواز ، بسیار خوشحال شدم وخوشحالم که به جمعِ مِهرآفرین، دانش اَفزا، صمیمی، یکدل و یکرنگِ شمامتممّی‌های نازنین پیوستم واز طرفی متاسف هم هستم که چرا خیلی زودترازاینها،سعادت وتوفیقِ این همراهی رو بدست نیاوردم. درعینِ حال امیدوارم دراین محیط زیباوکم نظیر، بتونم از این همراهی بهترین توشه‌هارو برگیرم،،، از شما عزیزان ، علم و مهر بیاموزم،،، و درخدمتِ تک تکِ شمادوستان بزرگوار باشم ، به همدلی وهمراهی⚘ امیدوارم که یکایکِ شماعزیزان، همواره درپناهِ خدای بزرگ و مهربان ؛ سلامت باشید، دلشاد و موفق و مانا ⚘

    1. بهراد جان. از پیام قشنگ و نگاه پرمهرت خیلی ممنونم،
      خیلی لطف داری. تو انقدر بامحبت نوشتی که من واقعا نمیدونم چی جواب بدم.
      خوشحالم که دوست مهربون و عزیزی مثل تو به متمم پیوسته. امیدوارم که از این سفر جدید یادگیریت، لذت ببری.
      خوشحالم که به اینجا هم سر زدی، و چقدر خوب که این موسیقی رو دوست داشتی.
      باز هم ممنونم که برام نوشتی.
      من هم برای تو آرزوی بهترینها رو دارم.

  2. درود
    موسیقی خوب و نوستالژی بود،
    این روزا با دیدن و گوش دادن و یادآوری چیزهای خوب قدیمی، حس خوب و بد توام سراغم میاد. حال عجیبیه که دارم…
    راجع به موسیقی هم به نظرم اگه رو یه سبک خاص تعصب داشته باشیم، لذت گوش دادن خیلی از آهنگ‌های خوب رو از دست میدیم.

  3. سلام
    اون شعر Just Wait For The Sun از لیزا مارکس رو کسی خونده. کمی‌گشتم ولی چیزی پیدا نکردم. خیلی زیباست ولی این شعر

  4. از سال‌هایی که فکر می‌کردم خلوت‌های بسیار زیادم باعث شده فقط به نوع خاصی از موسیقی توجه کنم، همیشه از دوستانم این خواهش رو دارم که اگر موسیقی خوبی دارن بهم بدن که منم گوش بدم. اما خود این روش هم یه مشکلی داره، اونا سلایق من رو تا حد زیادی می‌شناسن و باز هم موسیقی‌های ارسالی، خیلی اختلافی با اونچه خودم گوش می‌دم نداره. هر از چندی از متمم به صفحه ی شما سر می‌زنم و امروز که دیدم این اثر رو منتشر کردین، با ذوق شنیدمش. خواستم تشکر کنم بابت این زحمت، ممنونم ازتون.

    1. خواهش میکنم حمید عزیز.
      خیلی خوشحال شدم که شما هم از شنیدنش لذت بردی و ممنون که برام نوشتی.
      به نظرم خیلی خوبه که روی یه سبک خاص موسیقی تعصب نداری.
      آره به نظر من سلیقه‌ی ما درباره موسیقی یه جورهایی شبیه سلیقه‌مون درباره غذاهاست. مثلا گاهی فکر میکنیم که یه غذای خاص – که تا حالا امتحانش نکردیم – رو اصلا دوست نداریم، اما احتمال داره وقتی برای اولین بار میخوریمش ببینیم چقدر خوبه، چقدر خوشمزه‌ست اتفاقا.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *