فردا روز تولدم هست و فکر کردم شاید خوب باشد اگر این فیلمِ مدل عصر چارلی چاپلینی! که مربوط به روزهای دور است را به این مناسبت اینجا بگذارم تا در خانه ی مجازی ام باشد. 🙂     پی نوشت: هر وقت این فیلم را برای کسی میگذاریم، مامانم یک سری توضیح دارد که… ادامه مطلب خاطراتی خوش از تولد چهار سالگی

در هر روز، لحظه ای هست که واضح دیدن مشکل است: دم غروب. در این لحظه نور و تاریکی در هم می آمیزند و همه چیز نه کاملاً روشن است و نه کاملاً تاریک. در بسیاری از سنن معنوی، این لحظه مقدس شمرده می‌شود. در هوای گرگ و میش، توازن میان انسان و سیاره آزموده می‌شود.… ادامه مطلب “و فردا خورشید جدیدی درخشش می‌آغازد”

دو شب پیش، متن کوتاهی از کتاب «مهمانسرای دو دنیا» را در کانالم نوشتم؛ که البته قبلاً در این پست: مهمان‌هایی که به “مهمانسرای دو دنیا” دعوت شده اند؛ از این کتاب و نمایشنامه ی زیبا و خواندنی اش کمی‌حرف زده بودم. اینبار، با توجه به حال و هوای این روزهایم، حس کردم چقدر به نظرم… ادامه مطلب چه پارادوکس عجیبی؛ وقتی غمگینی، گویی «لحظه‌ها» برایت دوست داشتنی تر میشوند

دنیا را بدون خوبی‌ها تصور کنید. حتی تصورش هم دشوار است. خوبی را به آن مفهومی‌که در ذهن دارم، خیلی خلاصه اینگونه تعریف می‌کنم: هر آنچه که تحسین شما را بر می‌انگیزد، به طریقی به شما الهام می‌بخشد، این توانایی را از خود نشان می‌دهد که دنیا را به مکان بهتری نسبت به قبل تبدیل… ادامه مطلب خوبی را باید: قدر دانست، از آن گفت، و از آن الهام گرفت

داشتنِ برادر، یکی از بزرگترین نعمت‌های زندگی است. گذشته از تمام خوبیهای این داشتن، که در مجال این نوشته نمی‌گنجد؛ وقتی پشت تلفن، بخاطر موضوعی که نگرانی همه ی اعضای خانواده را در پی داشته است، با صدای همیشه گرم و دوست داشتنی اش به تو می‌گوید: “تو نگران نباش…” و می‌کوشد تا جای همه… ادامه مطلب لذتِ داشتنِ برادر

امروز صبح، ناخودآگاه یاد این قطعه از شعر زیبای «قیصر امین پور» افتادم: “صبح بی‌تو، رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد” چرا که امروز، صبح ام را بدون متمم شروع کردم. بی متمم؛ صبح که هیچ، زندگی گویی چیزی کم دارد. اما خوشحالم که این خارج از دسترس بودن دیشب و امروز صبحِ متمم،… ادامه مطلب “صبح بی‌تو، رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد”