*****
اگر کتاب «چهار اثر از فلورانس اسکاول شین» را خوانده باشید، این جمله برایتان بسیار آشناست.
چندین سال پیش، وقتی این کتاب را می‌خواندم؛ برخی جملات آن، برای همیشه در ذهن و خاطرم حک شدند.
یکی از آن جمله‌ها همین جمله بود:
“هر انسانی؛ حلقه ای است طلایی، در زنجیرِ خیر و صلاحِ من.”
بارها و بارها، مواردی در زندگیم پیش آمده است که موجب شده است، بیش از پیش به این جمله ایمان بیاورم.
دریافته ام که هر انسانی – مستقل از اینکه چه نقشی در زندگیِ من، چه فضایی از ذهن من، و چه جایگاهی در قلب من اشغال کرده است؛ و حسم به او چیست یا چه می‌تواند باشد – می‌تواند به نوعی و به شکلی و به طریقی، حلقه ای طلایی در زنجیر خیر و صلاحِ من باشد.
البته – به گمان من – یک شرط هم دارد؛
و آن اینکه، خودمان بخواهیم که اینچنین شود.
پی نوشت (غیر مرتبط)
خواستم بگویم که برگه ی «درباره ی من» را هم یک ویرایش خیلی کوچک کرده ام.
سلام
قالب و ظاهر سایتتون نسبت به قبل بسیار زیبا و دلنشین و شده است.
سلام
خیلی ممنون. خوشحالم که دوستش دارید. 🙂
اگه بتونم به اندازه ی کافی وقت بذارم، شاید زیباتر هم بشه…:)