توی تابستان، هر وقت بعد از غروب آفتاب، از باشگاه بر می‌گشتم و از حاشیه ی پارکی که در حوالی منزلمان هست، رد میشدم؛ مرد کهنسال ای را می‌دیدم که پرنده ای در قفس را، با خودش به هواخوری در پارک آورده بود. این صحنه، هر بار، من را به فکر فرو می‌بُرد. و البته… ادامه مطلب “من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید، قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید”
چند وقت پیش که کتاب «آخرین سخنرانی» از «رندی پاش» را می‌خواندم؛ نکته ی بسیار جالبی، در قسمتی از کتاب – آنجا که می‌گوید: اگر بار اول موفق نشدید…” توجهم را جلب کرد و به نظرم از آن نکته‌های شگفت انگیزی بود که می‌تواند در پیمودن مسیر موفقیت، بسیار الهام بخش باشد. رندی پاش، گفت:… ادامه مطلب فرمول خوش شانسی – از سنکا، رندی پاش و دارن‌هاردی
چند روزی است که خواندن کتابی از آلن دوباتن به نام «سیرِ عشق» (با ترجمه «زهرا باختری») را تمام کرده ام. او در این کتاب، به یک سوال کلیدی پاسخ می‌دهد: “اینکه سال‌های سال به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی کنیم، به چه معناست؟” قبلاً جمله ای از این کتاب را در انتهای… ادامه مطلب سوالی که می‌تواند بارها تکرار شود: “آیا هنوز هم او ما را می‌خواهد؟”
با نام «نیکلاس اسپارکس» نویسنده ای که معمولاً به خاطر نوشتن رمان‌های عاشقانه شهرت دارد، اولین بار در یکی از پاراگراف‌های فارسی متمم آشنا شدم. در این پست: جملاتی از نیکلاس اسپارکس (پاراگراف فارسی) متمم، جملاتی زیبا و قابل تأمل از کتابهای او را به صورت پراکنده برایمان انتخاب کرده بود. همه ی آن جملات… ادامه مطلب نیکلاس اسپارکس و روایتی بهشت گونه از عشق
کتاب «زمینی نو»، از اکهارت تول (که نام خانوادگی او به فارسی با تولی، توله و … نیز تلفظ می‌شود) را سال پیش خریدم و خواندم. چند روز پیش، بی‌هدف به سمت کتابخانه‌ام رفتم و گفتم هر کتابی که برای لحظه‌ی اول به چشمم خورد برمی‌دارم و می‌خوانم. و آن، «زمینی نو» بود. (با ترجمه: مسیحا… ادامه مطلب زمینی نو، عالَمی‌نو
نیچه در کتاب «انسانی، بسیار انسانی» خود، حاصل تفکر و تعمق خود درباره ی انسان را بی توجه به چارچوب‌های قاعده مند متداول، در قالب گزین گویه‌های زیبا و عمیقی بیان میکند که هر یک جای تأمل بسیار دارند.انسانی، بسیار انسانی یکی از آن گزین گویه‌ها، آنجا که درباره ی «تاریخ احساسات اخلاقی» سخن می‌راند، در باب… ادامه مطلب گزین گویه ای از نیچه، در باب دروغ
هر کدام از ما کتاب یا کتابهایی را خوانده ایم که برایمان بسیار الهام بخش بوده اند و هستند. چه بارِ اول و چه هر بار، با خواندن جملات و پاراگراف‌هایی از آن؛ گویی پرتوها و رنگهای درخشانی از الهام، امید، تسلی، شجاعت، ایستادگی، تلاش یا هر انگیزه یا احساس زیبای دیگری، در بومِ وجود… ادامه مطلب کتابهایی که الهام بخشند – پاراگراف‌هایی از رزم آور نور
اگر علاقمند به ادبیات جهان هستید، به احتمال زیاد، کتاب زیبای رنج‌های ورتر جوان نوشته ی «یوهان ولفگانگ گوته» را خوانده اید، یا علاقمندید که بخوانید. به جرأت می‌توانم بگویم، این رمان یکی از زیباترین و دوست‌داشتنی‌ترین و دلنشین‌ترین رمان‌ها و کتابهایی بود که در عمرم خوانده‌ام. هر جمله و هر پاراگراف آن را بارها برگشتم… ادامه مطلب گوته و رنج‌های ورتر جوان
جالب بود… می‌خواستم بعد از این سه پست: از اختراع زبان چه می‌دانیم؟ (قسمت اول) از اختراع زبان چه می‌دانیم؟ (قسمت دوم) داستان پیدایش خط باز به نکته ی دیگری – از نگاه خودم : بسیار جذاب و آموزنده – از کتاب «زبان شناسی و زبان فارسی» از «پرویز ناتل خانلری» اشاره کنم، که چند روز پیش،… ادامه مطلب در مورد پیدایش لغات نو در زبان، بیشتر بدانیم
اگر قسمتِ اولِ از اختراع زبان چه می‌دانیم؟ را خوانده باشید، می‌دانید که در این نوشته که برگرفته از کتاب «زبان شناسی و زبان فارسی» از «پرویز ناتل خانلری» بود، سعی کردیم با داستان پیدایش زبان بیشتر آشنا شویم. همانگونه که در پست مستقل دیگری نیز با داستان پیدایش خط ( از همان کتاب) آشنا شدیم. در این نوشته، ادامه… ادامه مطلب از اختراع زبان چه می‌دانیم؟ – قسمت دوم
