خلق کردن، لذت شگفت‌انگیزی داره.
حتی اگه خلقِ یه کاردستی کوچولو باشه.
دیروز که این جعبه‌ی کوچولوی قشنگ رو درست کردم و گذاشتمش کنار اکسسوریها و کارهای هنریم، هروقت چشمم بهش میفته، یه لبخند دلنشین روی لبم میشینه و یه شعف گرمی‌رو توی درونم احساس میکنم.
حتی توی دلم بهش میگم:
عزیییزم. وای. چه خوشگله!
باور کنید وقتی میبینمش، نمیتونم در برابر این جمله مقاومت کنم. 🙂
لذت عجیبی داره این خلق کردن.
پیشنهاد میکنم این لذت خلق رو از دستش ندین، و هر از چندگاهی با خلق یه چیزی (هر چیزی که دوست دارین یا ازتون برمیاد) کلی حس خوب رو تجربه کنین.
سلام شهرزاد
من بعد این همه مدت که اینجا میام تازه امروز بلندیهای بادگیر با ترجمه تو رو اینجا دیدم و دانلود کردم. همین الآن چند صفحه شو خوندم. به نظرم هم روون بود و هم خیلی خوب بود که کوتاه کوتاه نوشته شده بود.
گفتم هم ازت تشکر کنم و هم اینکه بگم وقتی کتابو خوندم یه کامنت دیگه میذارم و نظرمو میگم.
نمی‌دونستم کجا کامنت بذارم به نظرم رسید اینجا هم نزدیکه
سلام. ممنونم ازت امیر عزیز.
خوشحال میشم هر وقت خوندی نظرت رو برام بنویسی.
شهرزاد من هر وقت به آدمهای خیلی مهربون و خوش قلبی که میشناسم فکر میکنم یکی از اولین کسایی که به ذهنم میرسه تویی.
به نظرم مهربونی یکی از اصلی ترین معیارهای همدلیه که تو در حد اعلا اونو داری. پس به خودت سخت نگیر و زیاد بزرگش نکن، یه اتفاق معلم و شاگردی بود، همین.
ببخشید اگه فضولی کردم.
کاملاً موافقم حس بسیار خوشایند و کمی‌عجیب است