آینه ای برای ما …
می‌خواهم یک سوال از شما بپرسم و دلم میخواهد صادقانه به خودتان – بله … فقط به خودتان – پاسخ دهید.
تا به حال چقدر این طرف و آن طرف، نکات و مطالبی عالی در مورد ویژگی‌های رفتاری و شخصیتی آدمها خوانده ایم یا شنیده ایم و هر کجا از ویژگی‌های منفی آدمها سخنی به میان آمده – مخصوصا در زمانهایی که حس می‌کنیم همه ی عالم و آدم بر خلاف ما هستند – به یاد یکی از اعضای خانواده یا همکاران یا همکلاسیها یا دوستان یا … افتاده ایم و آن نکات و موضوعات منفی را با “او” یا با “آنها”! کاملا شبیه سازی کرده ایم و به این فکر فرو رفته ایم که ای کاش اینها را می‌خواندند و می‌دانستند و خود را اصلاح می‌کردند و در مواقعی حتی با رفتن به عمق این موضوع که آنها با ما چه ظلم‌هایی که نمی‌کنند! دلمان شدیداً به حال خودمان سوخته است؟
خوب … حالا که به این پرسش، پاسخ دادید، بیایید با هم آینه ی این موضوع را که هم اکنون در دستمان است و همین الان در پشت خود پنهان کرده ایم! از پشت خود بیرون بیاوریم و مستقیم روبروی خود قرار دهیم. و با اینکار، نگاهمان را، به سمت این آینه بچرخانیم و با دقت، و بیطرفانه نگاهی به خودمان بیندازیم.
در آن چه می‌بینید؟
بیایید با خودمان قرار بگذاریم، از این پس هر لحظه، و مخصوصا هر زمان که از چیزی یا از کسی یا از زمین و زمان گله داشتیم، این آینه را روبروی خود قرار دهیم و تصویر خود را در آن واضح تر و دقیق تر ببینیم. و اگر تصویر زنگار گرفته ای در آن از خود می‌بینیم که ما و دیگران را اذیت می‌کند و آزار میدهد، و روح و ذهن و جسم و احساس خودمان و دیگران را آلوده، کدر و مسموم می‌کند؛ با توجه و به کمک همان نکات و مطالب عالی و زیبایی که از گوشه و کنار میخوانیم و میشنویم، مدام آن تصویر را شفاف تر، زیباتر و خوشایندتر کنیم تا هم به خودمان و هم به اطرافیانمان فرصت آرامش و لذت بیشتری از بودنمان، بخشیده باشیم.
