شهامت عشق
مردمی‌که می‌ترسند، افرادی هستند که مستعد عشقی عظیم اند. ترس جنبه منفی عشق است و اگر عشق شکوفا نشود، تبدیل به ترس می‌گردد. اگر عشق بارور شود، ترس زایل می‌گردد. به همین دلیل است که درست در لحظه عشق، ترس وجود ندارد.
اگر تو عاشق کسی شوی، ناگهان ترس نابود می‌شود. عشاق تنها افراد بی ترس هستند، حتی مرگ هم مزاحم آنها نیست. تنها عاشقان قادرند در سکوت و بی ترسی شگفت انگیزی بمیرند. اما گاه اتفاق می‌افتد که هرچقدر بیشتر عشق بورزی، بیشتر احساس ترس می‌کنی. به همین خاطر است که زنان از مردان ترسوترند، چون آنها ظرفیت بیشتری برای عشق ورزی دارند.
در این جهان امکانات کمی‌برای عملی کردن عشق وجود دارد، بنابر این بصورت چیزی معلق در اطراف شما باقی می‌ماند و تا وقتی که بصورت ظرفیت باقی بماند، به مخالفش تبدیل می‌شود.
ممکن است به حسادت تبدیل شود که بخش عظیمی‌از ترس است. ممکن است به شکل تملک درآید که باز قسمت عمده ای از ترس است. حتی ممکن است به نفرت تبدیل شود که آن هم بخش زیادی از ترس را در بر می‌گیرد. بنابراین بیشتر و بیشتر عاشق باشید، عشقی بدون شرط و شروط.
[emptybox] اگر عشق شکوفا نشود، تبدیل به ترس می‌گردد. اگر عشق بارور شود، ترس زایل می‌گردد.[/emptybox]
عشق به روشهای متفاوتی ظاهر می‌شود، می‌توان از میلیونها راه عاشق شد: کسی ممکن است بی مقدمه عاشق غریبه ای شود، شاید احساس عشق کند ولی به راهش ادامه دهد… ممکن است کسی عاشق صخره شود، یا حتی عاشق درخت،، آسمان یا ستاره باشد. ممکن است کسی عاشق دوست، شوهر، بچه، پدر یا مادرش باشد. به هر حال عشق به هزار و یک راه ممکن است.
بخاطر داشته باش: شجاعت به معنی نترسی نیست. اگر کسی نترس باشد، نمی‌توانی بگویی شجاع است. نمی‌توانی به یک ماشین کلمه شجاع را اطلاق کنی. بلکه فقط بی ترس است. شجاعت تنها در اقیانوس ترس یافت می‌شود. شجاعت جزیره ای در اقیانوس ترس است. با اینکه ترس هست ولی شخص مخاطره می‌کند، این شجاعت است. شخصی می‌لرزد، از رفتن به تاریکی می‌ترسد ولی این کار را می‌کند. علیرغم تنهایی این کار را می‌کند. این معنای زندگی شجاعانه است، نه زندگی بی ترس. لبریز از ترس است ولی هنوز مغلوب نشده است.
بزرگترین سوال وقتی ایجاد می‌شود که به سوی عشق گام می‌نهی.
آنگاه ترس به روحتان چنگ می‌اندازد، چون عشق یعنی عدم، مردن در دیگری. این مرگی است بسیار عمیق تر از مردن عادی. در مرگ معمولی جسم می‌میرد، در مرگ عشق، نفس (Ego) می‌میرد.
عشق ورزیدن نیازمند جسارت عظیم است. عشق ورزیدن نیازمند توانایی رفتن به درون آن، علیرغم تمامی‌ترسهایی است که در اطراف شخص جار و جنجال می‌کنند. هرچقدر مخاطره آمیزتر باشد، امکان رشد هم بیشتر خواهد بود.
بنابر این هیچ چیز مثل عشق، به رشد آدمی‌کمک نمی‌کند. افرادی که از عاشق شدن می‌ترسند، بچگانه، کم تجربه و نابالغ باقی می‌مانند.
تنها با آتش عشق است که آبدیده می‌شوید.
اُشو
سلام شهرزاد عزیز
به یاد این بیت از حافظ افتادم:
زین سبب خلق جهانند مرید سخنم *****که ریاضت کش محراب دو ابروی توأم.
ذات عشق خیلی وقت‌ها میتونه مایه بزرگی و عظمت شخص باشه.گاهی هم معشوق میتونه به بزرگی و عظمت عاشق کمک کنه که لازمش نترسیدنه…
سلام. همینطوره مجتبی عزیز … ممنونم بخاطر کامنت قشنگت.