هایکو، به لطافت پَر

هایکو شعری است از جنس طبیعت و به نرمی‌و لطافت پَری که از دیاری دور در ژاپن با نسیمی‌خنک سفرش را آغاز کرده، دور شکوفه‌های گیلاس چرخیده و رقصیده تا به اینجا رسیده است.

نرم و سبک بر روحت می‌نشیند.

آرام دستانت را در دستانش می‌گیرد تا در سه لحظه ی کوتاه، با خود به دنیای لطیف و زیبایی ببرد که تا دنیا هست، دلت می‌خواهد در آن بچرخی و برقصی و بخوانی و بمانی.

بیایید چند‌هایکو را اینجا بخوانیم و با هم چند لحظه ای به این دنیای زیبا و لطیف سفر کنیم …

زبان گنجشک را می‌فهمم

نشسته

در سکوت خانه ام

(ناشناس)

—————————————–

نمی‌دانم

رنج است بودن

یا لذت؟

(ناشناس)

—————————————–

خوب می‌شنود

حرفهای خیس چتر را

رهگذر خیس

(ناشناس)

—————————————–

با پا جامه ی خیس

پگاه

از رود می‌گذرد

(بون چو)

—————————————–

تو نیستی

و خورشید مردد است

برای آمدن

(ناشناس)

—————————————–

ما از پهنه ی این جهان می‌گذریم

در جست و جوی پناهی

هم بدان گونه که از باران زمستانی!

(سوگی)

—————————————–

چترم را بگیر

هوای بارانی دلت

مال من

(ناشناس)

—————————————–

آبگیر قدیمی

قورباغه ای می‌جهد

شالاپ

(باشو)

—————————————–

بسا که از سرما افسرده باشی

اما خود را به آتش گرم مکن

بودای برفین!

(ناشناس)

—————————————–

گلبرگ فرو افتاده آیا

به شاخه اش باز می‌تواند جست؟

نه پروانه یی بود آن.

(موری تاکه)

—————————————–

ماه و شکوفه‌های گیلاس،

اکنون می‌دانم، در این جهان

شعر سوم کدام است!

(دیوو هو)

—————————————–

شکوفه‌های گیلاس

امشب فروخواهند افتاد

زیر تبر ماه نو

(سای گین)

—————————————–

به ماه که می‌نگرم تابان

بر هزاران هزار کوره راه درد

می‌بینم تنها من نیستم گرفتار خزان

(ناشناس)

—————————————–

گلهای سفید!

از شکاف دیوار

بهار می‌آید

(بوسون)

—————————————–

با عطر آلو

به ناگاه بر می‌دمد آفتاب

کوره راه کوهستانی

(ناشناس)

—————————————–

رویای بهاری می‌دید

پلک‌هایش

خیس شد

(ناشناس)

—————————————–

پشت تپه‌ها شکفته اند

همین‌ها

که نامشان را نمی‌دانم

(ناشناس)

—————————————–

پرنده ، به رشک

از قفس

در پرواز می‌نگرد

(ناشناس)

—————————————–

از کدامین درخت شکوفان؟

نمی‌دانم

با این همه چه بوی خوشی

(باشو)

—————————————–

آه ای پروانه

رؤیایت چیست

وقت بال زدن

(ناشناس)

—————————————–

زبان گنجشک را می‌فهمم

نشسته

در سکوت خانه ام

(ناشناس)

—————————————–

چند سال می‌باید

منتظر بمانم برای

پس دادن این امانت؟

(ناشناس)

—————————————–
از رودخانه ی تابستانی می‌گذرم

با لذت

صندل‌هایم در دست

(بوسون)

—————————————–

ته آبگیر را

دیده ام

با تماشای جوجه اردک

(ناشناس)

—————————————–

صفِ ماهی‌ها

چشم‌انتظار ِ دست

شاید قطره ‌ای آب

(ناشناس)

—————————————–

ای شکارچی سنجاقک

امروز او

چقدر پرواز کرده بود؟

(چینو نی)

 —————————————–

هیچ یک سخنی نگفتند

نه میهمان ونه میزبان

و نه داوودی‌های سپید

(ناشناس)

—————————————–

در یک سوی

فانوس کاغذی ام

نخستین سپیده دم بهاری

(ایسا)

—————————————–

قطرات شبنم فرو می‌ریزد

یکی یکی، و دوتا دوتا، به شتاب

جهانی نیکوست این

(ناشناس)

—————————————–

سکه‌های سیمین

سه دیار

در سینه دارد کهکشان

(ناکادا نااوکو)

—————————————–

پروانه است

یا قلب سنگ؟

ببین آنجا را می‌گویم

(ناشناس)

—————————————–

هنگام خواب

گلنارهای سفر

در دلم می‌گسترند

(ناشناس)

—————————————–

هنگامه توفان

به قوی داری دل

چراغی برمی‌افروزیم

(کاتو شوسن)

—————————————–

باران پاییزی

میلی ناگهانی

برای گریه

(ناشناس)

—————————————–

باریدن و ایستادن

وزیدن و ایستادن

شب آرام و خاموش

(ناشناس)

—————————————–

مورچه‌ها

برای زمستان روابط

تنهایی انبار می‌کنند

(ناشناس)

—————————————–

زنگوله‌های صدفین

از صدا باز نمی‌ایستند

که بیقرار دریایند

(تاکاهاشی اتسواو)

—————————————–

افتادن ِ سیب ِ وحشی

سکوت ِ دریاچه را

می‌شکند

(ناشناس)

—————————————–

خورشید مانا

رویش سبز دستهایم

کویر سوزناک

(ناشناس)

—————————————–

مثل ساقه‌ی گیاهی ترد

گره‌ام بزنید به چوبی، چیزی

ترسیده‌ام

مدام باد می‌آید

(تسودا کی یوکو)

—————————————–

شب زیبای بهار

محو شد ناگهان

وقتی نظاره کردیم شکوفه‌های گیلاس را

(ناشناس)

—————————————–

اولین نوشیدنی سال نو

با صندلهای حصیری به پا

سپیده دم

(ایسا)

—————————————–

آه، نیلوفر صحرایی!

دلو به دام افتاده است

من در پی آب بودم.

(چی یوجو)

—————————————–

همچنان ایستاده

جلوی سرزنش آفتاب

گل آفتابگردان

(ناشناس)

—————————————–

گرد یک دریاچه

سپیده دم را انتظار می‌کشند

هم شکارچی و هم مرغابی

(تسودا کی یوکو)

—————————————–

می‌اندیشم

این آخرین سال من است!

میخورم این خرمالو را

(شیکی)

پی نوشت:

اگر شما هم به‌هایکو علاقمند شدید و دوست دارید در مورد آن بیشتر بدانید و با‌هایکوهای بیشتری آشنا شوید، گوگل مثل همیشه مشتاق و در انتظار پاسخگویی به اشتیاق شما برای دانستن است. پس بیشتر از این در انتظارش نگذارید …!

شاید دوست داشته باشین نگاهی هم به این نوشته‌ها بندازین

• “یادت باشد؛ شاید آری، شاید هم نه”
• وقتی خودمان را دوست داشته باشیم
• غم خودش ما را پیدا می‌کند …
• کیمیاگری، با تبدیل جهان به کلمات
• سرگرمی‌های زیبای بهار
• صبر
• داستانی برای دوستی و عشق
• احترام نان
• باران بهاری
• هر آدمی‌دو قلب دارد