تجربه‌ها، خوانده‌ها، دیده‌ها و شنیده‌های بسیاری در زندگی ام، مرا به این برداشت و درک شخصی رسانده اند که کلمات، بیش از آنچه تصور میکنیم قدرت دارند.

شاید همه ی ما کم و بیش و هر یک به نوعی، قدرتِ کلمات را در زندگی مان تجربه کرده باشیم یا در نوشته‌ها یا جمله‌های مختلفی، به اشاره‌هایی که به قدرت کلمات می‌شود برخورده باشیم.

مثلاً در این جمله  که به زیبایی می‌گوید:

“سنگ و چوب ممکن است استخوان‌های ما را بشکنند؛ اما کلمات، قلب ما را می‌شکنند.”

همانگونه که از سوی دیگر، کلمات و جملات ای هم هستند که می‌توانند به طرزی شگرف و باورنکردنی، شفابخش و نوازش گرِ روح و جانِ مان باشند.

راستی… اولین بار که کلمه ی «عزیزم» را از کسی که دوستش داشتید شنیدید، چه حسی داشتید؟ (و البته هر بار…)

یا اولین بار که به کسی که دوستش داشتید، با تمامِ وجودتان جمله ی “دوستت دارم” را گفتید، چه حسی را در درون تان تجربه کردید؟ (و البته هر بار…)

شاید این حس‌ها، آنقدر زیبا و غیرقابل توصیف بوده اند که توصیف شان به سختی قادر است بر زبان جاری شود و در ظرف کلام بگنجد.

شاید حتی بشود گفت، که با یک کلمه یا یک جمله، میتوان تا پایانِ زندگی، زندگی کرد.

از طرف دیگر، به گمانِ من، همانقدر که قدرت کلمات بیشتر می‌شود، جایگاه و احساسی که پشت آن قرار دارد نیز در ذهن و روح مان رفیع تر، قوی تر و ارزشمندتر خواهد شد.

اصلاً تو گویی، دوست داریم آن چند کلمه را دور از چشم همگان، با دقت و عشق و ظرافت، در گنجینه ای قرار دهیم که احساس مان در آن؛ «خانه» [که چه عرض کنم] «ریشه» کرده است.

پی نوشت:

در ارتباط با «قدرت کلمات»، قبلاً چند پست ای را در یک روز جدید منتشر کرده ام،

اگر دوست داشتید، نگاهی هم به آنها بیندازید:

• کیمیاگری، با تبدیل جهان به کلمات
• چقدر به قدرت افکار و کلمات خود معتقدید؟
• ابراز احساسات ای که دیگر نه از درون بر می‌آید، بلکه توسط کیبورد پیشنهاد میشود
• نوشتن… “به همین سادگی، به همین سختی”

+۹

شاید دوست داشته باشین نگاهی هم به این نوشته‌ها بندازین

• حسی به نام حس تعلق
• دردهایی که قابل بیان نیستند
• برای آرمین: بیرون آمدن از دایرهٔ امن
• چند حرف پراکنده از تیر و مرداد
• تجربه‌ی من از ابتلا به کرونا
• سالی که گذشت
• چند حرف پراکنده از حال و هوای این روزهایم
• حس این روزهام
• چگونه رنج بکشیم | کتابی کوچک، پر از حرفهای بزرگ
• خداحافظی‌‌های روشن