تا ساعاتی دیگر، سال جدید دیگری را آغاز میکنیم. با اهداف، امیدها و آرزوهایی که امیدواریم در این سال جدید تحقق یابند یا به تحقق شان نزدیک تر شویم. سال گذشته برای من – شاید مثل خیلی از شما – رویدادهای تلخ و شیرینِ زیادی داشت. امید و ناامیدی، همچون ابر و آفتاب، آسمان زندگی… ادامه مطلب به پیشوازِ سال جدید، با توشه ای از آموخته‌ها
روز یکشنبه هفته ی پیش، در این پست: چهارم: راه اندازی ربات فروشگاهیِ مدادرنگی (فعلاً بصورت آزمایشی) [همانطور که از عنوان پست، مشخص است] خبر از راه اندازی امکانِ فروشگاهیِ رباتِ مدادرنگی دادم. حال در اینجا میخواستم در همین رابطه از سه نفر – که اتفاقاً از بهترین دوستان متممیِ من، و از عزیزترین همراهان یک روزِ… ادامه مطلب دوستانی که طعم شیرینِ تجربه ای جدید را به من چشاندند
اگر ایده ی متمم با عنوان: ایلان ماسک: اگر استیون پینکر هم نفهمد، نسل انسان واقعاً در خطر است را خوانده باشید – به قول متمم – می‌توانیم در میان دعوای این بزرگان نیز نکاتی را بیاموزیم یا آز آن الهام بگیریم. در این بحث همانگونه که متمم می‌گوید: [su_quote]پینکر، مانند همیشه در مورد خطرات و تهدیدهای هوش مصنوعی نیز… ادامه مطلب انسان، ماشین، و رسیدن به دستاوردهای حرفه ای و رضایت شخصی در عصر مفهومی
قبلاً با شما در مورد میکرواکشن‌هایی که برای رسیدن به هدف بزرگ تری، در حال طی کردن آنها هستم یا به ترتیب قصد انجام دادن آنها را دارم صحبت کرده ام. اول: ایجاد کانال مداد رنگی بود، و دوم: درست کردن کاردستی‌هایی مانند نشانک کتاب (با هنرِ ملیله کاغذی) و آمادگی برای فروش آنها و سوم:… ادامه مطلب چهارم: راه اندازی ربات فروشگاهیِ مدادرنگی
مدتی هست که در فکر عوض کردن گوشی موبایلم هستم. این اواخر هم که گوشی ام مشکل پیدا کرده، برای خریدن یک گوشی جدید و مناسب مصمم تر شده ام. گوشی‌های مختلفی را – به خصوص در دیجی کالا – از نظر مشخصات فنی و قیمت و کارایی و … بررسی کردم. در طی این سالها در… ادامه مطلب وقتی روز به روز بیشتر به موبایل مان وابسته میشویم
در هر روز، لحظه ای هست که واضح دیدن مشکل است: دم غروب. در این لحظه نور و تاریکی در هم می آمیزند و همه چیز نه کاملاً روشن است و نه کاملاً تاریک. در بسیاری از سنن معنوی، این لحظه مقدس شمرده می‌شود. در هوای گرگ و میش، توازن میان انسان و سیاره آزموده می‌شود.… ادامه مطلب “و فردا خورشید جدیدی درخشش می‌آغازد”
دو شب پیش، متن کوتاهی از کتاب «مهمانسرای دو دنیا» را در کانالم نوشتم؛ که البته قبلاً در این پست: مهمان‌هایی که به “مهمانسرای دو دنیا” دعوت شده اند؛ از این کتاب و نمایشنامه ی زیبا و خواندنی اش کمی‌حرف زده بودم. اینبار، با توجه به حال و هوای این روزهایم، حس کردم چقدر به نظرم… ادامه مطلب چه پارادوکس عجیبی؛ وقتی غمگینی، گویی «لحظه‌ها» برایت دوست داشتنی تر میشوند
دنیا را بدون خوبی‌ها تصور کنید. حتی تصورش هم دشوار است. خوبی را به آن مفهومی‌که در ذهن دارم، خیلی خلاصه اینگونه تعریف می‌کنم: هر آنچه که تحسین شما را بر می‌انگیزد، به طریقی به شما الهام می‌بخشد، این توانایی را از خود نشان می‌دهد که دنیا را به مکان بهتری نسبت به قبل تبدیل… ادامه مطلب خوبی را باید: قدر دانست، از آن گفت، و از آن الهام گرفت
داشتنِ برادر، یکی از بزرگترین نعمت‌های زندگی است. گذشته از تمام خوبیهای این داشتن، که در مجال این نوشته نمی‌گنجد؛ وقتی پشت تلفن، بخاطر موضوعی که نگرانی همه ی اعضای خانواده را در پی داشته است، با صدای همیشه گرم و دوست داشتنی اش به تو می‌گوید: “تو نگران نباش…” و می‌کوشد تا جای همه… ادامه مطلب لذتِ داشتنِ برادر
کتاب انسان خردمند، که پیش تر در این پست از آن حرف زده بودم؛ آنقدر برای من، حرف تازه برای شنیدن و منظره برای دیدن دارد، که هر بار که به یک نکته یا بهتر بگویم به دنیای جدیدی در آن بر میخورم، و میخواهم در موردش در یک روز جدید بنویسم، نمیدانم از کجا شروع کنم، چگونه ادامه بدهم… ادامه مطلب یکی از شگفتیهای کتاب انسان خردمند برای من؛ آشنایی با نظم خیالی
