درخششی از نور یک کتاب (بارون درخت نشین) … برای نگهداری کتابها کوزیمو گهگاه کتابخانه‌هایی بالای درختان می‌ساخت و می‌کوشید به هر وسیله ای که بود آنها را از باران و از گزند جانوران جونده در امان بدارد. جای این کتابخانه‌ها را پیاپی عوض می‌کرد. کتابها را تا اندازه ای همانند پرندگان می‌دانست و دلش… ادامه مطلب درخششی از نور یک کتاب (بارون درخت نشین)

انتظار با صبوری و عشق آیا دقت کرده اید؟ وقتی دانه ای را در خاک می‌کارید، راهی جز این ندارید که صبورانه منتظر جوانه زدن و رویشش بمانید. اگر هر روز با بی حوصلگی و ناشکیبایی، بالای سرش بروید و با نگرانی بخواهید هر چه زودتر سر از خاک بیرون بیاورد؛ یا بدتر از آن با شتابزدگی، دستتان را به… ادامه مطلب انتظار با صبوری و عشق

هر روز بهتر از دیروز (گذشته را رها کن!) آیا ناخوشنودی و شکایتی از گذشته دارید، که هنوز که هنوز است آن را با خودتان نگاه داشته اید؟ اگر جوابتان مثبت است، باید بگویم بدون هیچ بهانه ای الان دیگر وقتش رسیده که رهایش کنید. هر چه بیشتر آنها را با خود نگاه دارید، آنها بیشتر مانع شما… ادامه مطلب هر روز بهتر از دیروز (گذشته را رها کن!)

اصلِ وصال، دل است؛ باقی، زحمتِ آب و گل است. دعا در طریق مردان لجاج است، حق میداند که بنده به چه محتاج است. عقل گفت: من سکندر آگاهم. اما عشق گفت: من قلندر درگاهم. عقل گفت: من تقوی به کار دارم. عشق گفت: من به دعوی چکار دارم؟ عقل گفت: من قاضی شریعتم. عشق… ادامه مطلب اصل وصال دل است

درخششی از نور یک کتاب (بابا لنگ دراز) من سر خوشبختی را پیدا کرده ام و آن اینست که برای «حال» زندگی کنم. افسوس گذشته را خوردن و به انتظار آینده به سر بردن غلط است. بلکه باید از این لحظه حداکثر استفاده را کرد. من می‌خواهم هر ثانیه از زندگیم را خوش باشم و… ادامه مطلب درخششی از نور یک کتاب (بابا لنگ دراز)

همه چیز، بازتابی از درون ما است وقتی توجه خود را عمدتاٌ به عوض کردن امور در جهان بیرون معطوف کنیم، شاید به بعضی از هدف‌هایمان برسیم، اما نهایتاً کارآیی چندانی نخواهیم داشت. دگرگونی پایدار فقط زمانی پیش می‌آید که ریشه و هسته مشکلاتمان را بیرون از خودمان ندانیم و نخواهیم آرامش ذهنمان را با… ادامه مطلب همه چیز، بازتابی از درون ما است

چه نسیم معطری است که می‌وزد و چه رایحه دلکشی است که به مشام می‌رسد. گویا این تویی که گیسوان در هم فرو ریخته ای و این عطر توست که هوای ما را آکنده نموده است.  نسیم سبکسر می‌وزد و گیسوان درخت بید را افشان می‌کند. غروب است و لبخند خورشید از کرانه دور پیداست.… ادامه مطلب شامگاه یک روز من