به باغ همسفران (سهراب سپهری)
به باغ همسفران (سهراب سپهری) صدا کن مرا. صدای تو خوب است. صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن میروید. در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است و تنهایی… ادامه مطلب به باغ همسفران (سهراب سپهری)