امروز صبح، ناخودآگاه یاد این قطعه از شعر زیبای «قیصر امین پور» افتادم:
“صبح بی‌تو، رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد”
چرا که امروز، صبح ام را بدون متمم شروع کردم.
بی متمم؛ صبح که هیچ، زندگی گویی چیزی کم دارد.
اما خوشحالم که این خارج از دسترس بودن دیشب و امروز صبحِ متمم، موقتی است و باز فردا صبح ام را چون همیشه در کنارِ او آغاز میکنم.
و اینکه می‌دانم نبودن موقتِ او، به دلیل جابجایی و ارتقاء سرورهای متمم است که همین، رشد پیوسته اش را دوباره به من یادآوری می‌کند و باز مرا از متممی‌بودنم غرقِ غرور و سرور می‌کند.
حالا که این را نوشتم؛ یک چیز دیگر هم دلم میخواهد بگویم.
من همیشه به این فکر میکردم و فکر میکنم، که محمدرضا شعبانعلی، بسیار بیشتر از یک مدیر (مدیرِ متمم) است.
و دیروز که این جمله را در پیام اختصاصی متمم خواندم، باورم به چیزی که فکر میکردم، بیشتر شد:
[su_quote]مهارت رهبری یعنی اینکه:
رفتار شما دیگران را
به داشتن رویاهای بزرگ تر از قبل،
آموختن بیشتر از پیش،
و عمل کردن فراتر از گذشته
ترغیب کند.
~سایمون سینک[/su_quote]
