شاید همه‌ی ما – به خصوص اگر از نسل به دنیا آمده در عصر دیجیتال نباشیم – تجربه‌ی خواندن نامه‌های عاشقانه را داشته باشیم. و تجربه‌ی چشیدن طعم عجیب و شیرینی که خواندن آن نامه‌ها – البته وقتی از طرف کسی بود که دوست داشتیم – در کام ما می‌نشاند و هنوز هم این طعم، همراه ماست.… ادامه مطلب نامه‌هایی که مثل نامه‌های عاشقانه خوب‌اند

شب شده بود. پشت یکی از چراغ قرمزها ماشینش خاموش کرد و دیگر استارت نخورد. هر کاری کرد دیگر روشن نشد. با چشمهای نگران، اول نگاهی به چراغ راهنما که هنوز قرمز بود انداخت که بر خلاف همیشه، دلش می‌خواست همینجور قرمز بماند، و بعد از توی آینه به ماشین‌های پشت سرش نگاه کرد که… ادامه مطلب باورنکردنی‌هایی که باورپذیر می‌شوند | از قصه‌های شهرزاد

قبلاً از کتاب آموزنده‌ی نوپای ناب، از اریک ریس، برای‌تان کمی حرف زده بودم: “ما می‌توانیم – و باید – بهتر عمل کنیم” (درباره‌ی کتاب «نوپای ناب» اریک ریس) در طول خواندن این کتاب، علاوه بر نکات آموزنده‌ی بسیار، با تکنیک فوق‌العاده‌ای به نام پنج چرا آشنا شدم که احساس کردم نه تنها در کسب… ادامه مطلب پنج چرا | از تایچی اونو، تا اریک ریس، و اکنون ما

طبیعت در نظر من، همیشه الهام‌بخش ترین بوده است. در هر زمینه‌ای که فکرش را بکنید. از درست کردن کاردستی، لذت بردن از کارهای هنری دیگران، ایده گرفتن برای کارها و هدفها و برنامه‌هایی که در ذهن دارم، امید و قدرت و تسلی گرفتن، نشاط و شادمانی یافتن، آرامش و سکوت، و تفکر و تأمل… ادامه مطلب طبیعت، شگفت‌آورترین الهام‌بخش

نوشته ی محمدرضای عزیز: کمی‌هم درباره‌ی مسائل روز را که خواندم، یک نکته، کمی بیشتر از تمام موضوعاتی که او به زیبایی از آنها سخن گفته بود و خودم هم با تمام وجود به آن نکته باور دارم، توجهم را جلب کرد و من را به فکر فرو برد. نکته‌ای که درک و یادآوری مداوم آن… ادامه مطلب نکته‌ای که کمک می‌کند برای تصمیم‌ها و انتخاب‌های اشتباهِ گذشته‌مان افسوس نخوریم

چند وقت پیش، وقتی مثل همیشه در مترو در حال خواندنِ کتاب بودم – وقتی برای یک لحظه نگاهم جای دیگری غیر از کتاب را دنبال کرد – کسی که روبروی من نشسته بود به من گفت: – خوش‌ به‌ حالتون کتاب می‌خونین. من هم همیشه توی مترو کتاب می‌خونم، اما امروز یادم رفته کتابم رو… ادامه مطلب قانونِ ساده‌ی من برای تشخیص آدم‌های کتاب‌نخوان از آدم‌های کتاب‌خوان(به معنای واقعی کلمه)