از آدم‌های همه‌چیز دان خسته‌ام. از آدم‌هایی که انگار باید در مورد هر چیزی – با ژستی حق به جانب – نظر بدهند. از آدم‌هایی که قدری سکوت و تفکر و تامل و احساس را همیشه قربانیِ حرافی‌ها و لفاظی‌ها می‌کنند. از آدم‌هایی که همواره گمان می‌کنند دیگران اشتباه می‌کنند و فقط آنها هستند که… ادامه مطلب از آدم‌هایِ همه‌چیز دان، خسته‌ام
چند روزی هست که در پیام‌های اختصاصی متمم، شانس خواندن جملات زیبا و تامل برانگیزی از «پل والری» را داشته ام؛ مثل این جمله: [su_quote]جنگ، نبردی کشنده میان کسانی است که هم‌دیگر را نمی‌شناسند به نفع کسانی که یک‌دیگر را نمی‌کشند، اما دیگری را به خوبی می‌شناسند.[/su_quote] کنجکاو و علاقمند شدم که ببینم او کیست… ادامه مطلب پل والری و خیام؛ و معرفی مقاله‌ای در بابِ دیدگاه‌های فلسفی همانندشان در مورد مرگ و نظام هستی
همانطور که در فایل آشنایی با مداد رنگی نوشته بودم؛ تصمیم دارم از این لحظه تا پایانِ فردا (یکشنبه – بیستم خرداد) که مصادف با روز جهانی هنرهای دستی است، کاردستی‌هایم را در سایت مداد رنگی با کوپنِ تخفیف ارائه کنم. البته ۱۰ ژوئن یا ۲۰ خرداد،در ایران به روز جهانیِ صنایع دستی مشهور است،… ادامه مطلب ۲۰ خرداد، روز جهانی هنرهای دستی و کوپن تخفیف مداد رنگی
چند وقت پیش، همانطور که در کانال هم نوشته بودم، وقتی دنبال یکی از کتاب‌های مورد‌نظرم در کتاب‌فروشی می‌گشتم، چشمم به کتاب کوچکِ جویده‌شده‌ای افتاد؛ فرمین، موش کتاب خوان که از خلاقیتی که – در تناسب با عنوان و مضمون کتاب – در جلد آن به کار رفته بود، بسیار لذت بردم، و در یک لحظه مِهر… ادامه مطلب دوستِ خوبی بود فِرمین، موش کتاب‌خوان
قبلاً چندین جا، از جمله در درس ابزارهای تقویت تفکر استراتژیک (۱): آنالوژی در متمم در این کامنتم، و در پست ورزشی به نام ایروبیک در یک روز جدید؛ از این گفته بودم که بین باشگاه و ایروبیک ای که سالها دارم میرم و متمم، در بسیاری موارد، یک آنالوژی عجیبی حس می‌کنم. این را داشته باشید، تا بیایم سر اصل… ادامه مطلب از دست این آنالوژی! (زنگ تفریح)
دلبستگی در لحظه‌های تنهایی، هم شیرین است و هم تلخ. هم سخت است و هم … خواستم بگویم هم آسان، ولی دیدم، نه آسان نیست. اصلاً آسان نیست. به خصوص وقتی که تنها دلخوشی و تسکین ات، می‌شوند ردپاها. ردپاهایی که آن یا او را به طریقی، به تو وصل می‌کنند. آنقدر می‌گردی تا از آنچه و آنکه دلبسته اش… ادامه مطلب ردپاها، تسکین دلبستگی
تعدادشان زیاد بود. شاید ۲۰ یا حتی ۳۰ نفر. و همگی مَرد. برخی جوان و برخی مسن تر. لباس‌های یک شکلی تنشان بود. برخی با راه راه‌های سفید و زرد. و برخی دیگر راه راه‌های سفید و آبی. درست شبیه رنگ جدول‌ها. کنار هم، روی زانو و لب خیابان، نشسته بودند. و جز سکوت، حرفی… ادامه مطلب قصه‌های شهرزاد (۱۹): کاش رنگ کردنِ جدول‌ها تمامی‌نداشت
در چند پست گذشته، از کاری که به تازگی در زندگی‌ام شروع کرده‌ام، و نام آن را مداد رنگی گذاشته‌ام؛ برایتان صحبت کرده بودم. و بارها در این نوشته‌ها، به طور مستقیم و یا غیر مستقیم، از این برایتان گفتم که بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین محرک‌ها، انگیزه‌ها، اشتیاق‌ها، آموخته‌ها و شوقِ آزمایش خوانده‌ها و دانسته‌ها، و… ادامه مطلب اگر دوست دارید به مداد رنگی، در خانه‌ی خودش سر بزنید
[su_quote]شما معنی زندگی را به صورت نوشته‌ای که کس دیگری نوشته و در زیر سنگی مخفی کرده، نمی‌یابید. فقط آن را با دادن معنایی از درون خودتان به زندگی می‌یابید. دکتر رابرت فایرستون (نویسنده و روانپزشک) [/su_quote] ویکتور هرگز نتوانست به دست نوشته‌هایی از کتابش در مورد تئوری جدید او، که همسرش آنها را قبل از دستگیری توسط مقامات… ادامه مطلب زندگی دلپذیر، زندگی خوب، زندگی در طلب معنا؛ و زندگی عادی
قبلاً از طرح مداد رنگی برایتان حرف زده بودم و از دغدغه ام برای اینکه در کاری که شروع کرده ام و در پیش گرفته ام – آنطور که قبلا گفته بودم و بعد به زیباترین شکل، در متمم از زبانِ جف بزوس (+) شنیدم – دنیال چیزی بزرگتر از خودم باشم. (+) سعی کردم این فکر… ادامه مطلب وقتی دلِ کودکی شاد می‌شود
