پیش نوشت: پیش تر، زمانی که اینستاگرام یک روز جدید فعال بود، (فعلاً غیرفعال هست) ؛ پست‌هایی رو معمولاً به طور مرتب در اونجا می‌گذاشتم، با عنوان – یا به عبارت بهتر – هشتگِ #آنچه_یک_روز_جدید_دیگر_به_من_آموخت. تصمیم گرفتم، انتشار سلسله پست‌هایی با همین عنوان و همین محتوا رو دوباره شروع کنم و البته اینبار در همین جا،… ادامه مطلب آنچه یک روز جدیدِ دیگر به من آموخت (سپیده دمی‌دیگر)
پیش نوشت: اخیراً نوشته ی خوب و آموزنده و قابل تأملی را در وبلاگ یکی از دوستان متممی‌عزیزم: «بهروز ایمانی مهر» خواندم و لذت بردم. عنوان نوشته ی ایشان، بود: “ تا چه زمانی تقلید کردن بد نیست؟” همیشه، از اینکه مشاهده ی رفتارهای انسانها (چه در خودمان و چه در دیگران) در زمینه‌های مختلف، بتواند ما… ادامه مطلب چقدر خود بودنِ خودتان یا دیگران، برای شما مهم است؟
تا به حال، چقدر برای شما پیش آمده که به بن بستی برخورده اید، یا با مشکلی مواجه شده اید، یا با سوالی روبرو گشته اید؛ چه در موارد و مسائل بزرگ زندگی و چه در موارد روزمره ی کوچک. و آنگاه، در مواجهه با آن بن بست، آن مشکل یا آن سوال، تنها به… ادامه مطلب معجزه ای به نام تفکر واگرا
پایان هر سال کهنه و همچنین آغاز هر سال جدید، فرصت خوبی است که ما در مورد هدف‌ها و خواسته‌هایی که در سر داریم و برنامه‌هایی که برای رسیدن به این خواسته‌ها و هدف‌ها، می‌توانیم در پیش بگیریم، بیشتر فکر کنیم و دست به اقدام‌های مناسب و موثر بزنیم. برای این منظور برنامه‌ها، مطالب و ابزار‌های بسیاری… ادامه مطلب می‌خواهم زنجیره را نشکنم
به پایان سفری که از سال گذشته آغاز کرده بودم، رسیدم. پاهایم خسته بود و کوله پشتی ام سنگین و نامرتب. آن را بر زمین نهادم و قدری استراحت کردم. در حین استراحت، کوله ام را باز کردم و با دقت وارسی اش کردم. برای سفر طولانی ای که در سال جدید در پیشِ رو… ادامه مطلب کوله پشتی ای برای سال جدید
در گذشته‌های نه چندان دور، همیشه فکر می‌کردم که واژه‌های “کمک کردن و لطف کردن و نیت خیر داشتن” به دیگران، همیشه کاملا معادل است با انجام عملی مفید و با اثری خیر و مثبت. عملی اخلاقی و هنجار و خوشایند که باید بعد از انجام آن، به تمامی‌غرق در حس لذتبخش خوب بودن و… ادامه مطلب آیا مسیر نیت‌های خیر ما، همیشه به بهشت منتهی خواهد شد؟
درسی برای امروز: دیرآموخته‌های محمدرضا شعبانعلی ” هیچ جمله کوتاهی وجود ندارد که بتواند راه آرامش و شادی و رضایت را به ما نشان دهد. این راه، مسیری طولانی و پیچیده و مبهم و غیر قابل توصیف و البته لذتبخش است.” محمدرضا شعبانعلی بی شک همه ی ما در زندگی مان؛ لحظات، دقایق، روزها یا… ادامه مطلب درسی برای امروز: دیرآموخته‌های محمدرضا شعبانعلی
