با خودم فکر می‌کردم که جدا از تمام چالش‌های رنگارنگ دنیای امروز که در جهان و به خصوص در این جبر جغرافیایی با اونها روبرو هستیم، به نظر میرسه از بعضی جهات واقعا آدمهای خوش‌شانسی هستیم. اینکه توی دوره‌ای داریم زندگی می‌کنیم که قادریم از خیلی ابزارهای جدید و کاربردی و به خصوص امکانات شگفت‌انگیزی… ادامه مطلب Pi یک پارتنر زبان شگفت‌انگیز، Englishpod یک پادکست فوق‌العاده

Toastmasters و Toastmasters Meeting یکی از اصطلاحات و تجاربیه که من اخیرا – فکر کنم حدود یک ساله – که به طور جدی باهاش آشنا شدم و تجربه شرکت در یکی از جلساتش رو هم چندوقت پیش برای اولین بار داشتم. دوست داشتم حالا چند خطی در موردش بنویسم و این تجربه رو با شما… ادامه مطلب Toastmasters Meeting – تجربه‌ای جدید، آموزنده و دوست‌داشتنی برای من

اگه آهنگ «زنگ بزن آژانس» آرش سبحانی رو شنیده باشین متوجه شدین که عنوان این نوشته رو از همین متن ترانهٔ او گرفتم. (آرش سبحانی آهنگ‌ساز، ترانه‌سرا، خواننده و نوازنده‌ٔ گیتار الکتریک و بنیانگذار و لیدر گروه کیوسک هست) این آهنگ رو خیلی دوست داشتم، برای همین گفتم بذار به عنوان بهانه‌ای برای آپدیت شدن… ادامه مطلب بعضی وقتا فقط باید رفت، مهم نیست مقصدت کجاست

چند وقت پیش، اتفاقی به چند جمله از جان راسکین (نویسنده و هنرمند انگلیسی) برخوردم، و آنقدر پنجره‌ای که او از پشت آن به دنیا می‌نگریست برایم جذاب بود، که به دنبال حرف‌ها و جمله‌های بیشتری از او گشتم. (البته قبلا به لطف آلن دو باتن کمی‌او را میشناختم) بعد برای مدتی، زمان را متوقف… ادامه مطلب از پنجره‌ی نگاه جان راسکین

چند یادداشت (کامنت) محمدرضا شعبانعلی در قالب پاسخ به دوستانی که زیر پست اخیر او در اینستاگرام (درباره کتاب «فلسفه دوستی») در ستایش از فرمت صوتی مطالب و نوشته‌ها و همچنین کتابهای صوتی (در مقابلِ کتاب‌های غیرصوتی و کاغذی و نوشته‌های مکتوب) گفته بودند، نوشته بود. که خیلی دوست داشتم بخشهای زیادی از تحلیلهای او… ادامه مطلب اشاره‌ای به بخشی از صحبتهای محمدرضا شعبانعلی، درباره فرمت صوتی و فرمت مکتوبِ کتاب‌ها و نوشته‌ها

پیش نوشت: توی هفته‌های اخیر چند تا ایده و مطلب توی ذهنم داشتم که بیام در موردشون توی وبلاگم بنویسم، اما هر بار گفتم ولش کن حالا. حالا بعدا. حالا فردا. الان این کار مهم‌تره. الان حوصله‌اش رو ندارم. الان چیزی به ذهنم نمیرسه. الان نمیتونم ذهنم رو مرتب کنم و … همین شد که… ادامه مطلب درباره‌ی کتاب «فقط روزهایی که می‌نویسم»

امروز صبح، یکی از زیباترین صبح‌های این چند ماه اخیرم رو تجربه کردم. هوا بارونی و همه جا بارون زده، زیبا و خواستنی. رفتم توی بالکن و بعد از مدتها چند نفس عمیق کشیدم، و تمام وجودم پر شد از اکسیژن خالص. اما همزمان دو تا احساس متناقض داشتم. هم احساس شادابی می‌کردم و هم… ادامه مطلب باران پاییزی و قطار چارتار

چند وقت پیش کتاب سکوت در عصر سر و صدا ارلینگ کاگه – با ترجمه‌ی دوست خوب متممی‌ام سامان عزیزی (و با یاری دوست خوب متممی‌دیگرمان آقای منصور سجاد از انتشارات کلید آموزش) – رو خوندم و از خوندنش لذت بردم. با این کتاب، ‌اولین بار در متمم آشنا شدیم. در مطلبی تحت عنوان: در… ادامه مطلب سکوتِ ارلینگ کاگه با ترجمه‌ی سامان عزیزی

حتما برای شما هم مثل من بارها و بارها پیش آمده که برخی تجربه‌های درونی‌تان را در قالب کلمات از زبان یک نویسنده بخوانید. و با خودتان بگویید: وای! این دقیقاْ ‌همین چیزیه که من تجربه کردم یا تجربه می‌کنم! می‌خواهم یک نمونه دیگر از این دست تجربه‌ها را برایتان بنویسم که من را شگفت‌زده… ادامه مطلب تجربه‌های درونیِ ما از زبان یک نویسنده – اشاره به کتاب مشاهده و ادراکِ آلن دو باتن