برای فکر کردن, بهانه‌ای برای نوشتن

ارزیابی در پایان سال و هدفگذاری برای سال آینده، با طرح چند سوال خیلی ساده

ارزیابی و هدفگذاری

پایان سال،

سال جدید،

و

کلمات و عباراتی اینچنین؛

کلمات و مفاهیمی‌هستند که هر سال، به خصوص با رسیدن یک سال به پایانش، در سرِ ما می‌چرخند و ما را کم یا زیاد به فکر کردن در مورد خودمان وا می‌دارند.

نمی‌خواهم اینبار در این باره قلم‌فرسایی کنم.

قبلاً در مورد پایان سال و هدفگذاری و سال جدید و مواردی اینچنین، چیزهایی نوشته‌ام، که اگر دوست داشتید، می‌توانید نگاهی به آنها بیندازید. از جمله:

به پیشوازِ سال جدید، با توشه‌ای از آموخته‌ها

تمِ امسال من: تغییر

در این سه چهارمِ رفته‌ی سال، کجاییم؟ در یک چهارمِ باقیمانده، می‌خواهیم به کجا برسیم؟

هدف، تابلوی راهنمای جاده زندگی

آن‌چه هدف‌گذاری را آسان‌تر، دلپذیر‌تر و موثرتر می‌کند: انعطاف‌پذیری، و نترسیدن از تغییر

چند پیشنهاد، برای دوری از گردابِ سردرگمی‌و ناامیدی

قصه‌های شهرزاد(۱۵): ماموریت ویژه‌ای برای شِش

اما این روزها، داشتم در رابطه با ارزیابی در این سال و هدفگذاری برای سال آینده، به چند سوال و جوابهایشان برای خودم فکر میکردم؛

و گفتم بیایم و فقط همین چند سوال خیلی ساده را، در این نوشته، با شما هم به اشتراک بگذارم.

شاید فکر کردن به آنها در این روزهای پایانی سال، بد نباشد.

و اما سوال‌ها:

۱- پارسال کجا بودم؟

۲- پارسال، دوست داشتم در پایانِ امسال کجا باشم؟

۳- الان کجا هستم؟

۴- با خودم صادق باشم – واقعاً الان همونجایی هستم که پارسال دلم می‌خواست؟

(اگه الان همونجام یا بهش نزدیکم، به خودم یه آفرین بگم؛ اما یادم نره که این تازه اول راهه و باید بدونم سال آینده میخوام کجا باشم.)

۶- اگه الان، اونجا نیستم که پارسال دلم می‌خواست که امسال باشم، چرا واقعاً؟ و برای جبران این کوتاهی – برای سال آینده – چیکار میتونم بکنم؟

۷- حالا دلم می‌خواد سال آینده کجا باشم؟

۸- چه کارهایی می‌تونم – و باید – بکنم تا در پایان سال آینده، اونجایی باشم که الان می‌خوام؟

 

همین دیگه. 🙂

اما در مورد این ارزیابی و هدفگذاری فکر کنین. ضرر نمی‌کنین.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *